Bereza Witold (1884–1932), chemik rolny. Urodził się 30 XI w Siedlcach; po skończeniu gimnazjum filol. w Siedlcach w r. 1904 wstąpił tegoż roku do Akademji Rolniczej w Dublanach, którą ukończył w r. 1907; przedstawiony jako celujący uczeń do stypendjum Borkowskiego na wyjazd zagranicę. Zamiast tego odbył roczną praktykę rolniczą w dobrach sterdyńskich w Królestwie Pol., poczem zapisał się na dalsze studja przyrodnicze na Uniwersytet Jagielloński, które po 3 latach ukończył, pracując głównie u prof. Emila Godlewskiego (senjora) spoczątku jako uczeń a potem jako asystent przy katedrze chemji rolnej (1909–1912). W tym zakładzie wykończył swą pracę doktorską pt. Wpływ niedostatku potasu na skład bobiku, ogłoszoną w »Rocznikach nauk rolniczych« t. VI, s. 175. Odtąd czynny był w krajowych stacjach doświadczalnych. Przez rok (1912–1913) pracował jako instruktor pod kierunkiem prof. Jentysa w Stacji doświadczalnej Uniwersytetu Jagiellońskiego, następnie 1913–1914 r. jako kierownik pola doświadczalnego w Szymanowie (ogłosił drukiem sprawozdanie z działalności pola), poczem od marca 1914 jako kierownik nowej, utworzonej przez ziemian stacji w Sielcu w ziemi chełmskiej. Jesienią tegoż roku wojska rosyjskie zniszczyły tę stację, sam B. musiał iść do armji, gdzie oddano mu w zarząd gospodarstwo 5. kaukaskiej inżynieryjno-budowlanej dywizji; pracował tu do kwietnia r. 1918. Powróciwszy do kraju, był do października r. 1920 referentem wydziału roln. w dobrach państwowych w ziemi siedleckiej. Dopiero po utworzeniu Państwowego Instytutu Naukowego Gospodarstwa Wiejskiego w Puławach został tam w październiku 1920 kierownikiem Poddziału rolnego i zostawał na tem stanowisku aż do śmierci dn. 5 II 1932, pracując w wydziale rolniczym instytutu z prof. Emilem Godlewskim, gdy ten został kierownikiem wydziału.
Wówczas ogłosił większą pracę, będącą jakby dalszym ciągiem badań dokonanych na polu doświadcz. Studjum rolniczego Uniwersytetu Jagiellońskiego nad potasem, ale obejmującą już szerszy zakres, pt. Wpływ różnych nawozów na wysokość i skład plonów niektórych roślin uprawnych (»Pamiętnik Państwowego Instytutu Naukowego Gosp. Wiejskiego w Puławach« t. VIII 1927) a w tomie IX dał Porównanie działania mąki kostnej z odklejoną i superfosfatu oraz ich działania następczego (1928). Oprócz tego umieścił w »Gazecie rolniczej« (r. LXV) Doświadczenia z azotniakiem a także Marnotrawstwo nawozowe (r. LXVI) oraz szereg artykułów, dotyczących nawożenia, w innych pismach. Oprócz doświadczeń i prac naukowych prowadził żywą działalność społeczną doradczą w tzw. kołach porad sąsiedzkich w ziemi lubelskiej, gdzie był z tego powodu bardzo ceniony.
Informacje: Dyrekcji Państw. Instyt. w Puławach, żony zmarłego oraz współpracowniczki B., dr Lewoniewskiej; »Rocznik nauk. roln.« 1912, VI; »Pamiętnik Państw. Instyt. Nauk. w Puławach«, 1927, 1928, VIII, IX; »Gazeta roln.« R. 65, 66.
Stefan Surzycki