INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu
 Wojciech (Albert) Gryglicki (Gryglicius, Greglicius)      Epitafium Wojciecha Greglicjusza - Katedra Wawelska - rys. Wojnarowski, Jan Kanty (1815-1876) - Jagiellońska Biblioteka Cyfrowa - domena publiczna - fragment - podbicie nazwiska iPSB.

Wojciech (Albert) Gryglicki (Gryglicius, Greglicius)  

 
 
Biogram został opublikowany w latach 1960-1961 w IX tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Gryglicki (Gryglicius, Greglicius) Wojciech (Albert) (zm. 1670), profesor prawa kanonicznego na Akademii Zamojskiej, znawca języków orientalnych (semickich). Studiował w Krakowie, gdzie uzyskał doktorat obojga praw oraz filozofii. W r. 1649 powołany został na pierwszego profesora prawa kanonicznego w Akademii Zamojskiej. Był też kanonikiem kolegiaty zamojskiej, kustoszem sitaneckim, w r. 1656 po procesie toczonym przez Akademię z bpem sufraganem chełmskim, Świrskim, uzyskał probostwo w Wilkołazie z beneficjów po zmarłym prof. Siekanowiczu. 26 II 1665 r. zrezygnował z tych wszystkich godności i przeniósł się do Krakowa, gdzie był penitencjariuszem kościoła katedralnego i kanonikiem skalmierzyckim. Zmarł w Krakowie 16 VII 1670 r. Szymon Starowolski oraz autor panegiryku, wydanego w r. 1649, przypuszczalnie J. Ch. Czechowic, stwierdzają, że G. znał j. hebrajski, arabski, syryjski i grecki. W tym okresie tego rodzaju znajomość języków orientalnych należała do rzadkości.

 

Estreicher; Jocher, I 280, 455 (streszcza Starowolskiego); – Barycz, Historia UJ, s. 95; Kochanowski J. K., Dzieje Akademii Zamojskiej, Kr. 1900 s. 110, 114, 129 (nazywa G-ego mylnie Adamem); Reychman J., Początki orientalistyki na uczelniach polskich, „Przegl. Powsz.” 1939 nr 7–8 s. 136–7; Sołtykowicz J., O stanie Akad. Krak., Kr. 1810 s. 298; – Anacephalaeosis profesorum Academiae Zamoscensis, Wyd. J. A. Wadowski, W. 1899–1900 s. 125; Starowolski Sz., Laudatio almae Acad. Crac., 1639 s. 30, 35/36.

Jan Reychman

 

 

Powyższy tekst różni się w pewnych szczegółach od biogramu opublikowanego pierwotnie w Polskim Słowniku Biograficznym. Jest to wersja zaktualizowana, uwzględniająca opublikowane w późniejszych tomach PSB poprawki i uzupełnienia. 

 

 
 
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.