Sawicki Wojciech (1841–1918), dyrektor Banku Handlowego. Ur. 11 IV w Sandomierzu, był synem Feliksa i Marii z Żabickich.
S. ukończył miejską szkołę w Sandomierzu, a następnie Gimnazjum Realne w Warszawie. Brał udział w powstaniu styczniowym. Jesienią 1863 rozpoczął studia na Wydz. Matematyczno-Fizycznym Szkoły Głównej Warszawskiej, gdzie w lipcu 1868 otrzymał tytuł magistra nauk matematycznych.
Początkowo S. był zatrudniony w Spółce Żeglugi Parowej «Andrzeja Zamoyskiego i Sp.», a od czerwca 1871 w Banku Handlowym, gdzie rozpoczął pracę jako aplikant. Przeszedł przez wszystkie szczeble bankowej hierarchii urzędniczej, w l. 1882–1906 był wicedyrektorem, a następnie do r. 1917 dyrektorem banku. Był także w l. 1910–17 członkiem Rady Banku Handlowego. Uważany był za jednego z najwybitniejszych finansistów warszawskich. Dbał o pracowników banku. Z inicjatywy S-ego opłacane były wpisy szkolne dla dzieci wszystkich pracowników. Przy banku utworzono w r. 1912 kasę chorych jego imienia; na rzecz tej kasy S. wpłacił znaczną sumę pieniędzy. Opiekował się sierotami po zmarłych urzędnikach bankowych. Był też inicjatorem utworzenia funduszu stypendialnego dla wyróżniającego się ucznia warszawskich szkół handlowych na szkoleniowy wyjazd zagraniczny.
Z inicjatywy S-ego i przy jego udziale finansowym założono w Sandomierzu schronisko dla sług, a także Czytelnię im. J. Długosza. Wspierał finansowo prace restauracyjne w kościele św. Jakuba w Sandomierzu. W lutym 1915 ofiarował S. warszawskiemu Tow. Pomocy dla najbiedniejszej ludności Powiśla dwupiętrowy budynek wraz z obszernym placem przy ul. Zagórnej 9, przeznaczając go na szkołę i ochronę i następnie łożył na utrzymanie tej placówki. Znalazło tam pożywienie, opiekę i naukę ponad 1 tys. dzieci. «Dom dzieci Powiśla» nazwano jego imieniem oraz wmurowano tam tablicę ku jego czci. W r. 1917 S. przeszedł na emeryturę. Zmarł 20 VI 1918 w Warszawie i pochowany został na cmentarzu Powązkowskim. Pozostawił zapisy na cele dobroczynne.
S. był żonaty z Matyldą ze Schmidtów (zm. 1904).
Bibliogr. Warszawy, IV; Enc. XX w.; – Borowski S., Szkoła Główna Warszawska, 1862–1869, W. 1937 s. 313; [Karasiński J.] J.K., Wojciech Sawicki (Sylwetka jubileuszowa), „Handlowiec” 1911 nr 6 s. 4; Księga pamiątkowa zjazdu b. wychowańców b. Szkoły Głównej Warszawskiej w 40 rocznicę jej założenia, W. 1905 s. 98; Landau Z., Tomaszewski J., Bank Handlowy w Warszawie S.A. Historia i rozwój, W. 1970 s. 28, 54, 228; Szperl L., Materiały do historii Szkoły Głównej Warszawskiej. Rada Wydziału Matematyczno-Fizycznego…, W. 1913 s. 26; – „Bluszcz” 1917 nr 25; „Czas” 1918 nr 268; „Dzien. dla Wszystkich” 1904 nr 266, 268 (dot. żony); „Dzien. Pol.” 1915 nr 52 s. 4; „Dzień” 1911 nr 127 s. 3; „Gaz. Poranna” 1915 nr 74 s. 1–2; „Gaz. Warsz.” 1915 nr 74 s. 2; „Handlowiec” 1911 nr 15 s. 5; „Kur. Pol.” 1911 nr 62 s. 1, 1916 nr 168 s. 4; „Kur. Poranny” 1916 nr 168; „Kur. Warsz.” 1918 nr 168, wyd. wieczorne s. 3, nr 169 s. 4; „Nowa Gaz.” 1918 nr 243 s. 2; „Świat” 1909 nr 48 s. 22 (fot.), 1911 nr 11 s. 18, 1914 nr 9 s. 15 (fot.), 1915 nr 9, 1916 nr 26 s. 6, 1918 nr 21/22 (fot.); „Tyg. Ilustr.” 1911 nr 15 s. 292 (fot.), 1915 nr 12 s. 187 (fot.), 1918 nr 22/23 s. 279; – USC Warszawa-Śródmieście: Akta parafii Św. Aleksandra, akt zgonu nr I/1/334/1918.
Stanisław Konarski
Powyższy tekst różni się w pewnych szczegółach od biogramu opublikowanego pierwotnie w Polskim Słowniku Biograficznym. Jest to wersja zaktualizowana, uwzględniająca opublikowane w późniejszych tomach PSB poprawki i uzupełnienia.