Był pomysłodawcą i scenarzystą pierwszego po II wojnie światowej polskiego filmu fabularnego „Zakazane piosenki”. Współtworzył scenariusze do komedii „Skarb” i „Ulicy Granicznej”. Filmy te zdobyły popularność, ale były też atakowane przez dyspozycyjną krytykę, zarzucającą twórcom drobnomieszczańskość i wzorowanie się na stylistyce przedwojennej. W efekcie „Zakazane piosenki” zdjęto z ekranów i dopiero po przeróbkach skierowano do rozpowszechniania. W okresie socrealizmu  potrafił łączyć tradycyjne konwencje gatunkowe z obowiązującymi schematami społeczno-politycznymi. Był  scenarzystą komedii „Przygoda na Mariensztacie”  i autorem piosenek do tego filmu: To idzie młodość oraz Jak przygoda, to tylko w Warszawie.  Jako autor scenariuszy i tekstów piosenek współtworzył wiele innych filmów komediowych i muzycznych (m.in. „Nikodem Dyzma” i „Klub kawalerów”).  Ostatnią jego pracą  dla kina był scenariusz i teksty piosenek do komedii muzycznej z 1978 roku osadzonej w realiach międzywojennych pt. „Hallo Szpicbródka, czyli ostatni występ króla kasiarzy”.  Więcej informacji, ciekawostek i materiałów dotyczących Ludwika Starskiego  znajdziesz w jego biogramie i na dalszych stronach naszego serwisu.