O bogactwie jej wyprawy ślubnej świadczy choćby zaliczany do niej tzw. Kodeks Gertrudy – wspaniale iluminowany psałterz sporządzony w X wieku, który sam jeden był wart majątek. Poprzez to małżeństwo dynastia Piastów wchodziła do kręgu najważniejszych europejskich dynastii. W jej żyłach płynęła bowiem cesarska krew zarówno Ludolfingów, jak i Karola Wielkiego i cesarzy bizantyjskich.  Nieprzypadkowo pierworodny syn młodej pary otrzymał imiona Kazimierz Karol, a to drugie imię nawiązywało do tradycji karolińskiej. Dedykacje wzniesionych na Wawelu kościoła św. Gereona  i rotundy św. Feliksa i Adaukta też mogą wskazywać, że wywierała  ona znaczny wpływ na męża, gdyż głównym ośrodkiem promieniowania kultu tych świętych były wtedy kościoły kolońskie  szczodrze wspierane przez jej rodzinę.  Można więc przypuszczać, że początkowo  stosunki małżonków układały się poprawnie. Jej koronacja królewska odbyła się razem z koronacją męża w roku 1025. Rok później ich syn Kazimierz „oddany został na naukę” do klasztoru, co wiązało się z częściowym odsunięciem go od dworu. Mogło to osłabić jej pozycję. Według kroniki z Brauweiler miało dojść nawet wtedy do separacji królewskiej pary, co było ponoć wynikiem intryg pewnej królewskiej nałożnicy. W 1031 roku wskutek najazdu na Polskę księcia kijowskiego Jarosława i cesarza Konrad II, jej mąż król Mieszko II uciekł do Czech, pozostawiając żonę i  dzieci w kraju. Po objęciu władzy przez Bezpryma pozwolono im wyjechać do Niemiec. Na ogół przyjmuje się, że opuściła wtedy Polskę bezpowrotnie. Niewykluczone jednak, że po śmierci Bezpryma powróciła jeszcze na parę lat  do Polski. Według Jana Długosza, możnowładztwo wypędziło ją z kraju dopiero w 1036 roku. Tak czy inaczej, znalazła schronienie na dworze cesarskim i pozwolono jej do śmierci posługiwać się tytułem królowej.  Więcej informacji, ciekawostek i materiałów dotyczących królowej Polski Rychezy znajdziesz w jej biogramie i na dalszych stronach naszego serwisu.