Reisch Antoni w zakonie Chryzogon (1870–1923), franciszkanin, historyk zakonu. Ur. 11 V w Zawiszycach (Sabschütz) pod Głubczycami, był synem Józefa i Marii.
R. szkołę średnią ukończył prawdopodobnie w Głubczycach. Dn. 25 IX 1887 wstąpił do zakonu braci mniejszych – franciszkanów (O. F. M.) w Saksońskiej Prowincji p. wezw. Św. Krzyża. Nowicjat odbywał w Harreveld (Holandia), gdzie 26 IX 1888 złożył śluby czasowe. Studia filozoficzne kończył w Düsseldorfie, a teologię w Paderborn. Tutaj otrzymał 16 VIII 1895 święcenia kapłańskie. W r. 1898 R. znalazł się w obsadzie personalnej założonego w roku poprzednim w Karłowicach-Wrocławiu klasztoru, w którym otwarto niższe i wyższe seminarium duchowne oraz nowicjat, i który stał się ośrodkiem odrodzenia życia franciszkańskiego na Śląsku. R. pozostał tu do r. 1918 z przerwą w l. 1900–2, kiedy pełnił obowiązki penitencjarza katedry wrocławskiej. Kilkakrotnie wchodził w skład zarządu klasztoru, a od kwietnia 1917 do października 1918 stał na jego czele jako gwardian, wnosząc poważny wkład w jego budowę i rozwój. Jednocześnie uczył historii Kościoła, homiletyki i prawa kanonicznego, a przejściowo również innych przedmiotów teologicznych. Przez jakiś czas był biliotekarzem oraz ojcem duchownym uczniów niższego seminarium i w l. 1915–18 sekretarzem prowincji p. wezw. Św. Jadwigi (miała status prowincji od r. 1911). Udzielał się także jako misjonarz ludowy. Pracę badawczą nad przeszłością franciszkanów na Śląsku rozpoczął R. w r. 1900, publikując na łamach „Schlesische Volkszeitung” cykl artykułów o franciszkanach we Wrocławiu. Następnie opracował studium poświęcone historii kościoła Św. Doroty i klasztoru franciszkanów konwentualnych w tymże mieście (Geschichte des Klosters und der Kirche St. Dorothea in Breslau, Breslau 1908). W r. 1906 powierzono R-owi obowiązki historiografa zakonu. W kwietniu 1907 uczestniczył w spotkaniu wybitnych historyków franciszkańskich w Asyżu dla omówienia profilu pisma, które od r. n. zaczęło wychodzić p. n. „Archivum Franciscanum Historicum” (lecz R. nie nawiązał z nim współpracy). W r. 1909 w związku z 200 rocznicą założenia Kalwarii na Górze Św. Anny R. wydał popularny zarys historii tego sanktuarium w języku niemieckim i polskim, a następnie monografię: Geschichte des St. Annaberges in Oberschlesien (Breslau 1910). Ponadto opublikował m. in. źródłowe szkice Die Franziskaner im heutigen Schlesien vom Anfange des 17. Jahrhunderts bis zur Säkularisation („Zeitschr. des Vereins für Geschichte Schlesiens” T. 47: 1913), Tausch des Franziskanerkonventes St. Antonius mit dem Kloster der Elisabethinerinnen in Breslau („Franziskanische Studien” R. 1: 1914 i odb.). Najwybitniejszym osiągnięciem R-a jest wydawnictwo „Urkundenbuch der Kustodien Goldberg und Breslau. 1. Teil, 1240–1517” (Düsseldorf 1917), w którym zgromadził obszerny i podstawowy materiał źródłowy dla kustodii dolnośląskich zakonu. Od końca r. 1918 do r. 1921 R. był gwardianem klasztoru w Prudniku. Na kapitule prowincjonalnej odbytej we Wrocławiu 12 X 1921 wszedł do zarządu prowincji jako definitor. W t. r. został także przełożonym klasztoru w Głubczycach. Tu po dłuższej chorobie zmarł 12 XII 1923 w czasie pełnienia obydwu tych urzędów.
Portret olejny w klasztorze franciszkanów na Górze Św. Anny; – Catalogus O. F. M. Provinciae Silesiae S. Hedvigis, 1941; – Brzuszek B., Działalność pisarska i wydawnicza franciszkanów-reformatów (1772–1970), w: Zakony św. Franciszka w Polsce w latach 1772–1970, W. 1978 cz. 3 s. 284; Peano P., L’ „Archivum Franciscanum Historicum” et ses 70 années d’existence (1908–1977), w: Il Collegio San Bonaventura di Quracchi. Volume commemorativo del Centenario della fondazione (1877–1977), Grottaferrata (Roma) 1977; Trumpke H., Unsere Studien seit 30 Jahren, „Seraphische Warte” R. 12: 1933 s. 9–14; – Schematismus totius O. F. M., Asyż 1903; toż, 1909; Schematismus O. F. M. Provinciae S. Hedvigis in Silesia, 1920; – „Acta Ordinis Fratrum Minorum” R. 40: 1921 s. 301, R. 43: 1924 s. 63; „Archivum Franciscanum Historicum” R. 3: 1910 s. 154–5, R. 4: 1911 s. 762–3; „Roczniki Human.” 1958 z. 2 s. 153, 156; „Przegl. Hist.” 1983 z. 2 s. 256; – Arch. Generale Ordinis Fratrum Minorum w Rzymie: Provincia Saxoniae S. Crucis (1890–1900) nr 50, 301, Silesia (1902–9) nr 22, 93, 106, 130–1, 151, 279, 288, Silesia (1910) nr 1–3, 534–535, Silesia (1911–20) nr 19, 20–21, 25, 75, 78, 224–225, 255, 260, 263; – Informacje B. Uniw Wrocł.
Anzelm J. Szteinke