Lehocki (Lehotsky, Lechocki, Leocki) Daniel h. Rak (zm. ok. 1663), działacz ariański. Pochodził z protestanckiej drobnej szlachty słowackiej, osiadłej w komitatach Turiec i Liptów, a był zapewne synem Ładysława. Związany może pokrewieństwem z Polską, uczył się chyba w ariańskim Rakowie, a w każdym razie 6 VI 1618 r. wpisał się tam do sztambucha Andrzeja Lubienieckiego jako «Daniel Lehocky Schlavus». Już wtedy uważał się za brata polskiego, zaś w r. 1619 został ministrem w Łazinie koło Łęczycy. Funkcję tę sprawował jeszcze w r. 1628, a pewno aż do r. 1652, czyli do starości. Znając kilka języków L. zgromadził cenną i różnojęzyczną bibliotekę, w której obok dzieł teologicznych pojawiały się książki z zakresu nauk przyrodniczych. Część jej ofiarował w r. 1628 bibliotece publicznej w Rakowie. W r. 1647 został wysłany przez synod w Dążwie na wizytację zborów gdańskich, w r. 1657 przebywał zapewne wśród arian chroniących się w Krakowie, a w r. 1662 brał udział w ostatnim synodzie braci polskich na terenie Rzeczypospolitej (w Zabłudowie koło Grodna?). Sędziwy wychodźca ze Słowacji odegrał dużą rolę w początkowym okresie wygnania arian. Wraz z Jerzym Ciachowskim przywodził w l. 1661–3 emigrantom gromadzącym się w śląskim Kluczborku i na ziemi lubuskiej oraz brał udział w staraniach braci polskich o wyjednanie sobie przytułku w Siedmiogrodzie. Zmarł na Śląsku lub w tułaczych wędrówkach zapewne niedługo po 23 VI 1663 r.
Wallace R., Antitrinitarian Biography, London 1850 III 246–7; Lehotzky A., Stemmatographia nobilium familiarum Regni Hungariae, Posonii 1798 II 226; – Sipayłło M., Fata libellorum, „Roczn. B. Narod.” R. 4: 1968 s. 260–1; Studia nad arianizmem, Pod red. L. Chmaja, W. 1959; Szczotka S., Synody arian polskich, „Reform. w Pol.” R. 7/8: 1936 s. 93 i in.; Šikura J. Š., Miestopisné dejiny Turca, Bratislava 1944 s. 121; Urban W., Studia z dziejów antytrynitaryzmu na ziemiach czeskich i słowackich w XVI–XVII wieku, Kr. 1966; Wotschke T., Die unitarische Gemeinde in Meseritz-Bobelwitz, „Zeitschr. d. Hist. Gesellschaft f. d. Prov. Posen” R. 26: 1911 s. 192; – Bock, Historia antitrinitariorum; Literatura ariańska w Polsce w XVI wieku, W. 1959 s. 275 (fot. unikatu „O znajomości i wyznaniu…” S. Farnowskiego z autografem L-ego); Lubieniecki S., Historia reformationis Polonicae, Freistadt 1685 s. 303; – B. Czart.: rkp. 1403 s. 179.
Wacław Urban