Kostrzewski (Kostrzemski, Kostrzębski, Kostrzęmbski) Jan Chryzostom (zm. 1757), lekarz. Ur. w Warszawie, był synem Mateusza, aptekarza, rajcy i wójta warszawskiego (zm. 1746). Medycynę studiował pod kierunkiem A. de Jussieu i E. Marcota w Montpellier, gdzie w r. 1740 doktoryzował się na podstawie pracy Dissertatio medica de febrium causis hipoteses, (Montpellier 1740). Ks. A. Łabiszewski, spowiednik królowej Marii Leszczyńskiej, wprowadził go w świat naukowy paryski, a A. Winslow opublikował wyniki jego badań anatomicznych w „Histoire de l’académie royale de sciences” (Paris 1740 s. 51 i n.). Powróciwszy do kraju, zasłynął K. jako wzięty lekarz; w r. 1750 mianowany został radcą dworu i lekarzem nadwornym Augusta III, w r. 1755 wybrano go radcą Warszawy. Prowadził też odziedziczoną po ojcu aptekę. Spore dochody umożliwiły mu stopniowo nabycie wielu kamienic w Warszawie. Żonaty był z Marią Schindler, z którą miał syna Jakuba, lekarza, i córkę Annę Lageni, żonę nadwornego chirurga. Zmarł w r. 1757 w Warszawie. Wdowa wyszła w trzy lata później za mąż za mjra Józefa Szubalskiego, radcę dworu.
Giedroyć, Źródła do dziej. medycyny, s. 372–6; Janocki, Lexicon, II 182, 187; Kośmiński, Słownik lekarzów, s. 240; – Źródła do dziejów Warszawy. Rejestry i taryfy nieruchomości 1510–1770, W. 1963.
Stanisław Brzozowski