INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu

Jan Jaroszewicz  

 
 
1575 - 1670
 
Biogram został opublikowany w latach 1964-1965 w XI tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Jaroszewicz (Jaroszowie) Jan (1575–1670), architekt. Od ok. 1610 r. aż do śmierci pracował na dworze ordynatów Zamoyskich w Zamościu, początkowo jako architekt, później także jako burgrabia dworu (przynajmniej od 1625). Dn. 13 VIII 1643 r. ordynat Jan Zamoyski potwierdził nadany mu przez Tomasza Zamoyskiego przywilej na wójtostwo lackie i złojeckie. Jako burgrabia czuwał J. nad całokształtem prac artystycznych i budowlanych na terenie Zamościa i ordynacji, ale bezpośrednie wiadomości o jego działalności jako projektanta i inspektora są skąpe. Do r. 1619 nadzorował prace przy fortyfikacjach Zamościa. W r. 1620 projektował do kolegiaty kazalnicę z alabastrowymi rzeźbami. W l. 1628–32 wznosił dla ordynata Tomasza Zamoyskiego willę «za stawem» na Krasnymbrzegu pod Zamościem. Przed r. 1634 zaprojektował klasztor bernardynów w Sokalu. Z działalnością J-a hipotetycznie wiąże się szereg dzieł w Zamościu: dokończenie prac przy kolegiacie, rozbudowa ratusza (1640–51, roboty prowadził murator Jan Wolff), budowa kościoła greckiego Św. Mikołaja (1616–31), a może nawet projekt na budowę kościoła Franciszkanów (1637) oraz szereg kamienic. Na terenie ordynacji przypisuje się J-owi architekturę kościołów farnych w Szczebrzeszynie i Turobinie (ok. 1620–30). Poza ordynacją mógł być projektantem kościoła w Uchaniach (ok. 1625) i kaplicy Firlejów przy kościele Dominikanów w Lublinie (1630); te dwa dzieła oraz kościół w Turobinie powstały przy współpracy muratora-dekoratora Jana Wolffa, który był w l. 1620–50 głównym wykonawcą projektów J-a.

J. wykształcił się na klasycznej architekturze Bernarda Moranda, którego dzieło w Zamościu kontynuował, a sam z kolei wyszkolił na architekta Jana Michała Linka, puszkarza. Bez mała sześćdziesięcioletnia działalność J-a w Zamościu miała decydujące znaczenie w nadaniu architekturze tego miasta piętna rodzimości. Zmarł J. w Zamościu, pogrzeb odbył się 22 II 1670 r.

 

Łoza, Słownik architektów; – Dutkiewicz J., Miasto arkad odrodzenia, „Arkady” R. 4: 1938 nr 9 s. 469; Herbst S., Zachwatowicz J., Twierdza Zamość, W. 1936 s. 29–30; Kowalczyk J., Turobińsko-zamojski murator Jan Wolff oraz jego dzieła na Lubelszczyźnie, „Biul. Hist. Sztuki” R. 24: 1962 nr 1 s. 125–7; Tomkowicz S., O artystach pracujących w Polsce i dla Polski, „Prace Kom. Hist. Sztuki PAU” T. 2: 1922 s. LXII–LXIII; tenże, Ordynaci Zamoyscy i sztuka, Zamość 1920 s. 12–4; – AGAD: Arch. Zamoyskich, seria I tom 19 plik 205 nr 1–3 oraz seria II t. 26 plik 87 nr 4–9 (listy J-a do ord. Tomasza Zamoyskiego), sygn. 425 nr 3, sygn. 744 nr 108; B. Narod. w W.: rkp. nr BOZ 1815 s. 96, nr 1547/1 s. 324.

Jerzy Kowalczyk

 
 
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.