Bielecki Marjan (1879–1912), działacz socjalistyczny. Ur. się w Czerwonym Dworze pod Kownem. Kształcił się w gimnazjum w Libawie i na politechnice w Rydze. Już jako uczeń gimnazjalny brał udział kierowniczy w życiu libawskich kółek socjalistycznych. Działalność tę rozwijał i w Rydze na terenie miejscowego różnojęzycznego proletarjatu. Aresztowany i zesłany administracyjnie do gub. wołogdańskiej, po kilkuletnim tam pobycie powrócił w r. 1901 do Kowna, gdzie organizował kółka rzemieślników i uczniów-Polaków, a w końcu r. 1902 nawiązał ścisłe stosunki z P. P. S. Skompromitowany wobec policji, wyjechał w r. 1903 do Krakowa i tu wziął udział w pracach organizacji emigracyjnej P. P. S. zaboru rosyjskiego. Zasilał jej organ »Przedświt« artykułami wybitnej wartości o zagadnieniach ruchu socjalistycznego i stosunkach międzynarodowych, pisanemi pod pseud. Raudonas. Pisywał też do »Gazety Robotniczej«, organu P. P. S. zaboru pruskiego; kiedy zaś władze pruskie osadziły w więzieniu całą jej redakcję, osiadł nielegalnie w Katowicach i pełnił funkcje redaktora tego pisma. W r. 1905 stał się najwybitniejszym teoretykiem i kierownikiem lewicowego odłamu P. P. S. zab. rosyjskiego. W lecie tego roku objął redakcję nielegalnego »Robotnika«, który wypełniał licznemi artykułami, pisząc jednocześnie mnóstwo odezw i ulotek. W październiku 1905 wybrano B-go do centr. kom. robotn. P. P. S. Po manifeście z 29 X przemawiał on na publicznych wiecach w Filharmonji, na masówkach fabrycznych i zebraniach tworzących się związków zawodowych. Aresztowany 17 XII 1905, do maja 1906 siedział na Pawiaku, gdzie napisał kilka broszur i szereg artykułów, wydanych pod pseud. M. Kowieńskiego (m. inn. Odpowiedź na list otwarty I. Daszyńskiego). Zesłany do miejsca urodzenia, uciekł stamtąd i we wrześniu 1906 wznowił działalność partyjną pod pseud. Zdzisława. Po rozłamie w P. P. S. we wrześniu 1906 został członkiem centr. kom. rob. P. P. S. lewicy i działał jako jej najwybitniejszy leader, współtwórca jej programu i współpracownik jej organu teoretycznego »Myśl Socjalistyczna« (Kraków). Aresztowany w czerwcu 1907, więziony przez kilka miesięcy w fortecy Brześcia, w początkach 1908 został zesłany administracyjnie na Syberję. Zbiegł rychło stamtąd i, ukrywszy się w bezpiecznem miejscu, dużo pisywał do »Wiedzy« wileńskiej (organ legalny P. P. S. lewicy) pod pseud. Kmicic. W r. 1910 znowu powrócił do bezpośredniej działalności partyjnej, pisując do »Robotnika« P. P. S. lewicy, ale stale rozwijające się cierpienie nerwowe coraz bardziej utrudniało mu pracę. W r. 1911 wyjechał do Stanów Zjedn. Am. Półn., gdzie pracował wśród polskiej emigracji robotniczej jako agitator i publicysta. W sierpniu 1912, powracając do kraju, skończył samobójstwem w porcie Bremy.
»Robotnik« P. P. S. lewicy, nr 234 z X 1912, 12–13.
Leon Wasilewski