Samulowska Barbara, w zakonie Stanisława (1865–1950), wizjonerka, zakonnica, przełożona Szpitala Głównego w Gwatemali. Ur. 21 I w Worytach, w pow. olsztyńskim, była córką Józefa, rolnika, i Karoliny z Barczewskich.
Według złożonych przez nią zeznań S. w okresie od 27 VI do 16 IX 1877 ok. 160 razy miała widzenie (obok Justyny Szafryńskiej), w którym to widzeniu ukazała się jej Matka Boska jako Najświętsza Maria Panna Niepokalane Poczęcie i domagała się od wiernych najczęściej odmawiania różańca. Objawienia gietrzwałdzkie miały duży wpływ na odrodzenie religijności na Warmii, a także na umacnianie jej polskości, wizjonerki głosiły bowiem, że Matka Boska rozmawiała z nimi po polsku.
W obawie przed represjami władz pruskich, wysłano S-ą do sióstr miłosierdzia w Lidzbarku, a następnie z nimi do Chełmna. Szkołę ludową S. ukończyła w Pelplinie. W r. 1883 wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia w Chełmnie, gdzie ukończyła postulat. W r. 1884 wyjechała do Paryża. Śluby zakonne złożyła w r. 1889, a 6 lat później wyjechała na misje do Gwatemali i została tam dyrektorką seminarium Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia. W r. 1907 otrzymała nominację na przełożoną szpitala w Antigua. Później pracowała w szpitalu Quezaltenango, następnie wróciła do Antigua, wreszcie została przełożoną Szpitala Głównego w Gwatemali, pełniąc jednocześnie od r. 1919 funkcję asystentki prowincji zakonnej. Przez kilka lat kierowała sierocińcem. Położyła duże zasługi dla lecznictwa tego kraju oraz upowszechnienia tu kultu Ukrzyżowanego Zbawiciela. Wyróżniała się cierpliwością i samozaparciem. W r. 1923 spotkała się w Chełmnie ze swoją rodziną warmińską. Zmarła 6 XII 1950 w Gwatemali.
Biskup warmiński Józef Drzazga dekretem z 11 IX 1977 zatwierdził «kult objawień Matki Boskiej w Gietrzwałdzie jako nie sprzeciwiający się wierze i moralności chrześcijańskiej, oparty na faktach wiarygodnych, których charakter nadprzyrodzony i boży nie da się wykluczyć».
Oracki, Słown. Warmii XIX i XX; – Obłąk J., Objawienia Matki Boskiej w Gietrzwałdzie, ich treść i autentyczność w opinii współczesnych, „Studia Warmińskie” T. 14: 1977 s. 7–73; tenże, Zgromadzenia św. Wincentego a Paulo na Warmii, „Nasza Przeszłość” T. 12: 1960 s. 50; Pawluk T., Stosunek Kościoła do objawień prywatnych ze szczególnym uwzględnieniem wydarzeń gietrzwałdzkich, „Studia Warmińskie” T. 14: 1977 s. 89–106; Tomczyk B., Siostra Miłosierdzia, Barbara Stanisława Samulowska (+ 1950), wizjonerka z Gietrzwałdu, tamże T. 14: 1977 s. 137–45 (fot.); – [Hipler F.], Objawienia Matki Boskiej w Gietrzwałdzie dla ludu katolickiego podług urzędowych dokumentów spisane, Brunsberga 1878 (2 wyd. 1883); Najświętsza Panna w Gietrzwałdzie, P. 1877; – Arch. Diec. Warmińskiej w Olsztynie: Acta Generalia der Bischöflichen Ermländischen Curie, I E 5, Erscheinungen in Dittrichswalde 1877–1881 (tu najpełniejsza dokumentacja objawień w Gietrzwałdzie); Arch. Paraf. w Gietrzwałdzie: Materiały luźne; Arch. Sióstr Miłosierdzia w Chełmnie: Korespondencja S-iej.
Janusz Jasiński