Milan Grzegorz (1850–1932), rolnik, działacz ludowy, poseł do sejmu galicyjskiego. Ur. 8 VII w Besku (pow. Sanok), w rodzinie chłopskiej, był synem Onufrego i Antoniny Hamerskiej. Mieszkał w Besku, wsi o mieszanej ludności polsko-ukraińskiej. Był działaczem lokalnym obdarzonym dużym zaufaniem miejscowych chłopów, i to zarówno Polaków, jak i Ukraińców. Dn. 30 X 1896 został wybrany posłem na sejm krajowy w wyborach uzupełniających IV kurii pow. sanockiego z ramienia Stronnictwa Ludowego (SL) i Centralnego Ludowego Komitetu Wyborczego; głosowała za nim, obok polskich, część wyborców ukraińskich. W sejmie M. rozwinął ożywioną działalność; wielokrotnie przemawiał, składał interpelacje. Do bardziej znanych jego wystąpień należała mowa o polepszenie bytu nauczycieli ludowych (druk. „Przyjaciel Ludu” 1897 nr 19) oraz liczne wypowiedzi w sprawach oświatowych i gospodarczych, drukowanych, podobnie jak i jego artykuły na te tematy, w „Przyjacielu Ludu” (1897–1901). M. brał czynny udział w akcjach politycznych SL, występując na wiecach zarówno przeciwko konserwatystom, jak i przeciwko księdzu S. Stojałowskiemu. Wchodził do Rady Naczelnej SL w l. 1898–1900. Jednocześnie był od r. 1897 członkiem Rady Powiatowej w Sanoku, od r. 1898 członkiem zarządu Kółek Rolniczych w Galicji i delegatem Rady Powiatowej w Sanoku do Rady Szkolnej Okręgowej. W r. 1901 już nie wszedł do sejmu, ale pozostał czynnym działaczem politycznym. W stronnictwie noszącym od r. 1903 nazwę Polskiego Stronnictwa Ludowego (PSL) M. był kilkakrotnie wybierany do Rady Naczelnej: w l. 1903, 1908 i 1913, a nadto w r. 1903 został wybrany członkiem Wydziału Rady Naczelnej PSL. W czasie rozłamu PSL w r. 1913 opowiedział się po stronie J. Stapińskiego i ogłosił w tym duchu artykuły w „Przyjacielu Ludu” w r. 1914 (nr 14 i 15). Działalność jego w ruchu ludowym trwała do wybuchu pierwszej wojny światowej. Zmarł w Besku 22 I 1932. Był żonaty z Zofią Szafran i miał z nią 6 dzieci (zajmujących się rolnictwem).
Fot. zbior. w: „Przyjaciel Ludu” 1903 nr 9 s. 9; – Szczechura T. i R., Zagadnienia kulturalno-oświatowe i społeczno-gospodarcze wsi w czasopismach polskiego ruchu ludowego 1889–1919. Materiały bibliograficzne, W. 1969; ciż, Zagadnienia społeczno-polityczne wsi w czasopismach polskiego ruchu ludowego 1899–1918, W. 1967; – Dunin-Wąsowicz K., Czasopiśmiennictwo ludowe w Galicji, Wr. 1952; Kiryk F., Kowalski T., Zarys dziejów ruchu ludowego w powiecie sanockim do r. 1931, „Roczn. Sanocki” R. 2: 1967; Ruch ludowy na Rzeszowszczyźnie, L. 1967; – Giza S., Władze stronnictw ludowych (1861–1966), w: Programy stronnictw ludowych, W. 1969 s. 580, 582–5, 587; Pisma ulotne stronnictw ludowych w Polsce 1895–1939, Zebrał i oprac. S. Kowalczyk, A. Łuczak, W. 1971; Stapiński J., Pamiętnik, W. 1959; Szematyzmy Król. Galicji, 1897–1913; – „Przyjaciel Ludu” 1896 nr 31 (O wyborach); – Informacje księdza Jana Mikosza z 21 XII 1966.
Krzysztof Dunin-Wąsowicz