Czapski Ignacy († 1746), kasztelan gdański, syn Jana Chryzostoma, kasztelana elbląskiego, i Ludwiki z Rudnickich, pełnił w młodości służbę wojskową jako kapitan, major, podpułkownik, wykonywał posługi obywatelskie jako komisarz skarbowy, chorąży malborski (1717), miecznik pruski (1720). W tym charakterze zastępował w r. 1730 na generale malborskim przed wyborem marszałka jego miejsce aż do zlikwidowania sporu o tę godność. W bezkrólewiu trzymał zrazu z Piotrem Cz., wojewodą pomorskim, stronę Leszczyńskiego, potem za przykładem Jana Ansgarego przyłączył się do augustowczyków (na generale grudziądzkim 2 IX 1734). Kasztelanię gdańską objął 8 VII 1737 po bracie Franciszku. Był fundatorem bractwa św. Barbary w Lalkowach i członkiem bractwa w Topolnie; dla kościoła lalkowskiego sprawił nowy bogaty ołtarz główny i ambonę, chrzcielnicę odnowił. Libri mortuorum klasztorów norbertanek w Żukowie i cystersów w Pelplinie zapisały go jako dobroczyńcę. Posiadał Cz. dobra Bukowiec, Bagniewo, Krupocin, Szewienko; żona jego Teofila z Konopackich wniosła w jego dom w r. 1715 jako wiano Rynkówkę, Kamionkę i Leśną Janię z przyległościami, nadto trzymał jako tenutę Soponin pod Świeciem. Mieszkali oboje stale w Rynkówce. W tej siedzibie swojej umarli Teofila Cz. w r. 1733, małżonek jej 16 IV 1746. Data 23 V w kronice bernardynów nowskich jest niewątpliwie dniem pogrzebu, odbytego w ich kościele.
Schwengel, Ad hist. eccl. Pomeran. apparatus, »Fontes« XVI 327; Niesiecki; Fankidejski, Obrazy cudowne, 162; Flauss, Westpr. Güter, »Marienwerder Ztschr.« z. 7, s. 65; Märcker, Kreis Schwetz, 171, 329; Lengnich, Gesch. Preuss. Lande, IX 368, 377; Czaplewski, Senatorowie, 31; Frydrychowicz, Gesch. Cist. Abtei Pelplin, 195; Złota Księga; Kościński, Franciszkanie i bernardyni w Nowem, 56. – Lauda pruskie w B. Czart. rkp. 980.
Ks. Alfons Mańkowski