Podbielski Ignacy (ur. ok. r. 1821, data śmierci nieznana), spiskowiec. Ur. w Ostrowie (obwód ostrołęcki) w zubożałej rodzinie szlacheckiej, był synem Andrzeja, właściciela niewielkiego folwarku i domu w Ostrowie, rejenta sądowego, oraz Józefy ze Stepnowskich, bratem Jana (zob.). Jako uczeń VII klasy gimnazjum w Łomży przystąpił w maju 1839 do kółka spiskowego, które zorganizował Rafał Błoński pod wpływem wieści o aresztowaniu członków Stowarzyszenia Ludu Polskiego w Warszawie, tzw. świętokrzyżców. Działalność kółka, w którym rozważano plany powstańcze, już po kilku dniach przerwały aresztowania na skutek denuncjacji jednego z uczestników, Jana Boguckiego. Sprawę «spisku łomżyńskiego» rozdmuchała Komisja Śledcza A. Storożenki, pragnąc się wykazać «osiągnięciami» w tropieniu spisków w Król. Pol. P. skazany został 1 II 1840 na oddanie w rekruty; dzięki wstawiennictwu namiestnika I. Paskiewicza Mikołaj I ułaskawił 9 VI t. r. P-ego, zaliczając mu w poczet kary pobyt w areszcie śledczym w Cytadeli i nakazując oddanie go pod nadzór policji. Dn. 30 XI 1849 Komisja Śledcza uzyskała informacje, iż P. zbiegł w kwietniu 1848 do Księstwa Poznańskiego, gdzie walczył «w szeregach buntowników». Wydany przez Prusy, wraz z innymi «buntownikami», został w r. 1850 skazany na wcielenie do armii w charakterze szeregowca. Służbę odbywał w 4, a następnie w 2 batalionie liniowym Korpusu Orenburskiego. W r. 1856 awansował na podoficera; rozkazem z 1 V 1857 uzyskał dymisję z armii i zgodę na powrót do kraju z zastrzeżeniem, by roztoczono nad nim tajny dozór policyjny. W r. 1852 został wylegitymowany ze szlachectwa w Król. Pol. Dalsze losy P-ego nie są znane.
D’jakov V. A., Dejateli russkogo i pol’skogo osvoboditel’nogo dviženija…, Moskva 1967; Uruski; – Berghauzen J., Ruch patriotyczny w Królestwie Polskim, W. 1974 (informacje błędne): Dzwonkowski W., Na marginesie monografii o ruchach rewolucyjnych w Królestwie Polskim, „Myśl Współcz.” 1948 nr 11/12 s. 104–5; Król S., Cytadela Warszawska, W. 1969; Stowarzyszenie Ludu Polskiego w Królestwie Polskim, Wr. 1978; – Błoński R., Pobyt na Syberii…, Kr. 1873 s. 16; – AGAD: Stała Komisja Śledcza, vol. I poz. 790, 2709, 2710, 3024; Centr. Gosud. Voenno-Ist. Archiv w Moskwie: Zespół 16233 inw. 3/29 vol. 80 cz. 1 k. 490 i n. (Zeznania P-ego; informacja V. D’jakova).
Wiktoria Śliwowska