Rey (Rej) Jan Michał h. Oksza (zm. 1786), kasztelan zawichojski. Był synem Jana, star. libuskiego i podczaszego pilzneńskiego, oraz jego drugiej żony Zofii z Rejów (z młodszej linii), podczaszanki grabowieckiej, przyrodnim bratem scholastyka Józefa (zob.).
Działalność publiczną R. rozpoczął jako skarbnik pilzneński. Uczestniczył w konfederacji partykularnej woj. sandomierskiego, zawiązanej 25 V 1767 i został wybrany na konsyliarza lokalnej konfederacji z pow. pilzneńskiego. Potem sprawował urząd wojskiego, a następnie łowczego sandomierskiego od r. 1770. W r. 1773 uzyskał star. sądowe nowomiejskie (nowokorczyńskie) w woj. sandomierskim. Dn. 15 VII 1774 sejmik w Opatowie wybrał R-a na deputata do Trybunału Kor. Jako delegowany z grona deputatów do tronu 25 IX t. r. wygłosił Mowę (druk, b. m. ). Dn. 11 V 1776 R. otrzymał Order Św. Stanisława. W r. 1776 posłował na sejm z woj. sandomierskiego (jako kandydat uzgodniony z królem) i dn. 23 VIII t. r. podpisał akt konfederacji generalnej. Dn. 6 IX R. proponował zaznaczyć w projekcie o Radzie Nieustającej, że nie podlegają jej procesy ziemskie między szlachtą (Głos… posła… Sandomierskiego… die 2 Septembris, b. m. r.). Uważał, że dzięki temu uniknie się obaw szlachty przed powiększeniem władzy Rady. Dn. 18 IX zgłosił projekt „Odnowienie Konstytucji pod tytułem warunek miast i miasteczek w roku 1768 ustanowionej”, domagający się wprowadzenia w życie owej konstytucji, gdyż dotąd «dopełnioną nie została». Następnego dnia poparty w specjalnym oświadczeniu na piśmie do króla przez 31 senatorów i zasłużonych posłów, głównie starostów, nie został przyjęty. W Mowie… z 24 X (b. m. r.) w myśl instrukcji poselskiej zalecał urzędników swego województwa. Prosił o przyjmowanie do skarbu kor. ósmej części podatków w monecie miedzianej oraz o uwolnienie żebrzących konwentów franciszkańskich od podatków (dymowego i czopowego) oraz o przyłączenie do swego starostwa również wójtostwa nowomiejskiego. Sejm udzielił R-emu zgody na rozebranie murów zamku nowomiejskiego; z uzyskanych części R. wybudował kancelarię i 6 domów. R. został na tym sejmie powołany na deputata do zbadania rachunków i czynności Komisji likwidującej długi Rzpltej. Dn. 21 V 1778 marszałkował sejmikowi elekcyjnemu na urząd pisarza ziemskiego sandomierskiego. W r. n. wziął udział w sądach ziemskich sandomierskich w Wiślicy. Dn. 16 VII 1783 elekcyjny sejmik podkomorski w Opatowie powierzył R-owi funkcję marszałka koła rycerskiego. R. podarował wówczas do użytku marszałków przyszłych sejmików kosztowną laskę, którą niegdyś jego pradziad Władysław Rey (zob.) nosił przed królową Marią Ludwiką. Laska ta została złożona w skarbcu kolegiaty opatowskiej. Dn. 19 VI 1784 R. otrzymał kasztelanię zawichojską. T. r. uczestniczył w obradach sejmu w Grodnie i kandydował bez powodzenia do Rady Nieustającej i do Komisji Skarbu Kor. Powołano go natomiast na sędziego sejmowego na trzecią kadencję, przypadającą dn. 1 X 1785.
R. posiadał dobra Bogorię, Chmielów, Niewiatrowice, Szczodrkowice (Szczotkowice), Pełczyska i Zajezierze (w woj. sandomierskim). W r. 1774 uzyskał prawem kaduka po Buczackich majątek Krupe w woj. lubelskim. W dokumentach tytułowany był «comesem». R. zmarł w r. 1786 przed 30 IX.
Żonaty był R. z Franciszką Ksawerą z Bukowskich, córką Józefa, chorążego owruckiego. Z małżeństwa tego pozostawił trzech synów: Józefa, star. nowomiejskiego i pilzneńskiego, Jana Kantego, zmarłego w młodym wieku, i Kajetana oraz trzy córki: Teklę, żonę Józefa Laskowskiego, szambelana JKMci, Zofię, zamężną za Andrzejem Ślaskim, szambelanem JKMci i pułkownikiem wojsk polskich, oraz Helenę, zmarłą w stanie niezamężnym.
Estreicher; Błeszczyński J., Spis senatorów i dygnitarzy koronnych z XVIII w., w: Kossakowski S. K., Monografie historyczno-genealogiczne niektórych rodzin polskich, W. 1872 III; Borkowski, Almanach; tenże, Genealogie żyjących utytułowanych rodów polskich, Lw. 1895 s. 517; Żychliński, XV; Łoza, Kawalerowie; – Wiśniewski J., Historyczny opis kościołów, miast, zabytków i pamiątek w Pińczowskiem, Skalbmierskiem i Wiślickiem, Mariówka 1927 s. 129; – Diariusze sejmów 1776 i 1784 r., [druki współczesne]; Vol. leg., VIII 836, 860, IX 9; – AGAD: Zbiór Popielów rkp. 113 k. 37–39; B. Czart.: rkp. 686, 687; B. Jag.: rkp. 7415 IV; B. PAN w Kr.: rkp. 8341 nr 24, Teki Pawińskiego, akta sejmikowe woj. sandomierskiego k. 796, 798, 813, 843, 878, 879, 1104, 1108, 1110, 1134.
Hanna Dymnicka-Wołoszyńska