INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu

Jan Soli  

 
 
2 poł. XV - po 30.09.1527
Biogram został opublikowany w latach 2000-2001 w XL tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Soli (Sola, Solus, Zolij, Zoly) Jan (zm. po 30 IX 1527), rzeźbiarz, murator, współpracownik Bartłomieja Berrecciego. Pochodził z Włoch, najprawdopodobniej z Toskanii (podobnie jak sam Berrecci i jego inni współpracownicy).

W l. 1520–1 na zamówienie bpa krakowskiego Jana Konarskiego S. wykonał nagrobek i przebudował jedną z kaplic wawelskich na jego kaplicę grobową (możliwe, że już wówczas współpracował z Berreccim). Po raz pierwszy nazwisko S-ego pojawia się 29 X 1521 w rachunkach Jana Bonera dotyczących budowy kaplicy Zygmuntowskiej w katedrze na Wawelu. S. był już wówczas zapewne uznanym artystą, skoro pobierał za swą pracę wysoką sumę 6 fl. 12 gr. W r. 1522 był wzmiankowany kilkanaście razy w rachunkach na wydatki odnoszące się w przeważającej części do budowy kaplicy Zygmuntowskiej i częściowo do przebudowy zamku wawelskiego.

W r. 1523 (19 III) odszedł S. z warsztatu Berrecciego, co zapewne miało związek z zamówieniem przez bpa krakowskiego Piotra Tomickiego nagrobka bpa poznańskiego Jana Lubrańskiego (J. Eckhardtówna). S. wykonał nagrobek w Krakowie w l. 1523–4; ustawiono go w nawie katedry w Poznaniu (w r. 1790 został on częściowo zniszczony, płytę nagrobkową przeniesiono do kaplicy św. Jana Kantego, pozostałe konsole boczne do lapidarium katedralnego). Dawniej sądzono, że płyta przedstawiała bpa Andrzeja Czarnkowskiego i hipotetycznie wiązano ją z Hermanem von Huttem, Janem Cinim lub Bernardinem de Gianotis. W tym samym okresie S. wykonał ołtarz św. Doroty w katedrze wawelskiej, ufundowany przez Jana Andrzeja de Valentinusa zainstalowany na tej altarii dn. 24 XII 1522 (ołtarz został przeniesiony do kaplicy w pobliskiej wsi Bodzowie, obecnie część Krakowa). S. zmarł po 30 IX 1527.

S. może być identyfikowany z rzeźbiarzem Janem (Joannesem) z Florencji (po raz pierwszy to przypuszczenie wysunął Stanisław Komornicki). Joannes Florentinus (lub Italus) pochodził z Toskanii, następnie pracował na Węgrzech. W Polsce pierwszy raz jest wymieniony 6 VIII 1507 w rachunkach podskarbiego w. kor. Andrzeja Kościeleckiego. Był bliskim współpracownikiem (przy budowie zachodniego skrzydła zamku wawelskiego) Franciszka Florentczyka, został też przez niego usynowiony. Istnieje duże prawdopodobieństwo, iż Jan Florentczyk po śmierci przybranego ojca (po którym 30 IX 1518 otrzymał w spadku 300 fl. węgierskich w złocie) zaczął używać nazwiska Soli. Joannes Florentinus (Soli?) był żonaty z Katarzyną Lupusową z Sandomierza (zamieszkałą na Stradomiu w Krakowie), z którą miał syna Wacława (ur. 1513).

 

Katalog zabytków sztuki w Pol., T. 4: Miasto Kraków, cz. 1: Wawel, T. 7: Miasto Poznań, cz. 1: Ostrów Tumski Śródka z Komandorią; – Bieniarzówna J., Małecki J., Dzieje Krakowa, Kr. 1984 II; Dobrowolski T., Sztuka Krakowa, Kr. 1971; tenże, Zamek na Wawelu dzieło architektury polskiej, Studia Renesansowe, Wr. 1956–7 I–II s. 146; Eckhardtówna J., Nagrobek biskupa Czarnkowskiego w katedrze poznańskiej, Prace Kom. Hist. Sztuki Pozn. Tow. Przyjaciół Nauk, W. 1933 I; Hornung Z., Mauzoleum króla Zygmunta I w katedrze krakowskiej, Rozpr. Kom. Hist. Kult. i Sztuki Tow. Nauk. Warsz. Poz. 1949 I s. 86; Komornicki S., Kaplica Zygmuntowska w katedrze na Wawelu 1517–1533, „Roczn. Krak.” T. 23: 1932 s. 61–2; Kozakiewiczowa H., Rzeźba XVI wieku w Polsce, W. 1984; taż, Z badań nad Barłomiejem Berreccim, „Biul. Hist. Sztuki” R. 23: 1961 nr 4 s. 316; Linette E., O trzech renesansowych nagrobkach biskupów poznańskich „Studia Muzealne” Z. 15: 1992 s. 98, 102–3; Trybowski I., Zagórowski O., Renesansowy ołtarz św. Doroty z katedry na Wawelu, Studia Renesansowe, Wr. 1963 III 234–5, 237; – Chmiel A., Wawel, T. 2: Materiały archiwalne do budowy zamku, „Teka Grona Konserwatorów Galicji Zachodniej” T. 5: 1913 s. 23–6; Franaszek A., Przybyszewski B., Kaplica Zygmuntowska. Materiały źródłowe 1517–1977, „Źródła do Dziej. Wawelu” T. 13: 1991 s. 6–10, 16; – Bibliogr. dot. Jana Florentczyka (Jana Soli?): Słown. Artystów Pol., III (Joannes Florentinus); – Fischinger A., Pałac króla Aleksandra na Wawelu, „Roczniki Krak.” T. 56: 1990; Gerevich L., Johannes Fiorentinus und die pannonische Renaissance, „Acta Historiae Artium Academiae Scientiarium Hungaricae” T. 6: 1959 nr 3–4; Przybyszewski B., Muratorzy i kamieniarze zajęci przy budowie zamku królewskiego na Wawelu (1502–1536), „Biul. Hist. Sztuki” R. 17: 1955 nr 1; – Cracovia artificum 1501–1550, z. 1 149, 228, 302–3 (Joannes Italus).

Rafał Róg

 
 
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 
 
 

Postaci z tego okresu

 

w biogramy.pl

 

Marcin Kromer

1512-11-11 - 1589-03-23
dyplomata
 
więcej  
  Wyślij materiały Wyślij ankietę
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.