INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu

Jerzy Ciachowski  

 
 
ok. poł XVII w. - 2 poł. XVII w.
Biogram został opublikowany w 1938 r. w IV tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Ciachowski Jerzy, minister ariański z XVII w., brat Jana. Na synodzie w Siedliskach w r. 1664 po ukończeniu szkoły socyniańskiej w Kisielinie pozwolono mu udać się zagranicę na dalsze studia i udzielono młodzieńcowi na ten cel stypendium z funduszów zborowych. Po powrocie do kraju pełnił przez jakiś czas obowiązki wychowawcy dzieci Eliasza Arciszewskiego, ale w r. 1648 na synodzie w Dążwie polecono mu, aby się poświęcił studiom teologicznym i osiadł przy boku brata w tejże miejscowości. W r. 1649 w towarzystwie kilku synów bogatszych rodzin szlacheckich wyjechał ponownie zagranicę, przyrzekając wrócić do Polski na pierwsze wezwanie władz zborowych. Wkrótce zwrócono się do niego, aby wracał, i na synodzie w Raszkowie w r. 1650 polecono mu zamieszkać przy zborze w Raciborsku pod Krakowem. Prawdopodobnie nie spieszyło się mu z powrotem, skoro na synodzie w Czarkowych w r. 1651 ponowiono wezwanie i napomniano go, »aby zechciał o tym zborze pamiętać«. W r. 1652 polecił go synod Stefanowi Niemiryczowi na kaznodzieję do zboru w Czerniechowie (woj. kijowskie, pow. żytomierski), gdzie głosił nauki do r. 1655, kiedy został inicjowany na ministra. Na synodzie raszkowskim 1655 r. zobowiązali zebrani C-go do przetłumaczenia na język polski dzieła Crella »Prima ethices elementa« i przerobienie go na podręcznik dla młodzieży szkolnej. Niewiadomo jednak, czy wywiązał się z tego zadania. Na ostatnim synodzie odbytym w Polsce w r. 1662 polecono mu udać się do Siedmiogrodu i tam pełnić obowiązki ministra, lecz zmieniono później to postanowienie, gdyż w r. 1663 C-ki razem z Danielem Lechockim na Śląsku i w Marchii Brandemburskiej podtrzymywał na duchu wygnańców z Polski, głosząc kazania i starając się dla nich o środki do życia. Dalsze koleje jego życia nieznane.

 

Bock Fr. S., Historia antitrinitariorum maxime Socinianismi et Socinianorum, Regiomonti et Lipsiae 1774, I, 1, 100–1 i 156–7; Merczyng H., Zbory i senatorowie protestanccy w dawnej Polsce, W. 1904; Szczotka St., Synody arian polskich, »Reformacja w Polsce«, R. VII–VIII.

Stanisław Szczotka

 
 
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.