INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu

Karol Kulicki  

 
 
XVII w. - XVIII w.
 
Biogram został opublikowany w 1971 r. w XVI tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Kulicki Karol (XVII/XVIII w.), złotnik krakowski, czynny w l. 1684–1709. Syn mieszczanina Wojciecha (zm. przed 1679). W r. 1679 K. został przyjęty na pięcioletnią naukę do warsztatu wybitnego złotnika Jana Ceyplera, już 18 V 1684 r. został mistrzem (zachowane świadectwo), wstąpił do cechu w r. 1687. W krakowskim cechu złotników pełnił różne funkcje: m. in. przez sześć lat był pisarzem (1691–6), w l. 1697–8 starszym od «panów młodszych», w l. 1701–4 prymasem. W r. 1694 rajcy krakowscy zlecili K-emu oraz Janowi Ceyplerowi wykonanie dwóch srebrnych wazonów, ważących 18 grzywien, przeznaczonych na prezent z okazji ślubu córki Jana III Sobieskiego Teresy z elektorem bawarskim Maksymilianem Emanuelem (2 I 1695). W r. 1696 sprawił K. «antepedium alias ramę» do wielkiego ołtarza w kaplicy cechowej Św. Eligiusza przy krużgankach klasztoru franciszkanów w Krakowie. W r. 1699 wykonał złotą monstrancję dla kościoła Św. Piotra i Pawła w Krakowie podług «delineacji» jezuity ks. Jana Delamarsa (niezachowana). K. jest autorem dekoracji złotniczej tabernakulum w kaplicy mansjonarzy przy katedrze sandomierskiej (r. 1699). Tabernakulum sandomierskie, w które włączono cyborium z r. 1639, zdobią trzy plakiety ze scenami: Ofiara Melchizedecha, Ofiara Abrahama i Ostatnia Wieczerza, oraz misternie kuta dekoracja roślinna. Dzieło to, jak i zaszczytne zamówienia świadczą, że K. był obok Jana Ceyplera jednym z najzdolniejszych złotników krakowskich na przełomie w. XVII i XVIII. W pracowni jego uczyli się: Karol Jagiełłowicz (Jagielski) z Grabowa (w l. 1689–92), Wojciech Grudniowicz (od 1688), Jacek Matuszewski ze Stradomia (do 1697), Aleksander Stagorski z Lelowa (w l. 1696–1703), Jan Hereszowicz (w l. 1701–5) i Jerzy Matras (od 1707).

 

Thieme–Becker, Lexikon d. Künstler; Katalog zabytków sztuki w Polsce. T. 3: Województwo kieleckie, Z. 11: Powiat sandomierski, W. 1962 s. 59; – Kołaczkowski J., Wiadomości tyczące się przemysłu i sztuki w dawnej Polsce, Kr. 1888 s. 701; Lepszy L., Cech złotniczy w Krakowie, „Roczn. Krak.” R. 1: 1898 s. 266, 174; tenże, Przemysł złotniczy w Polsce, Kr. 1933 s. 177; Paszenda J., Jan Delamars – nieznany artysta małopolski na przełomie XVII i XVIII w., „Biul. Hist. Sztuki” R. 8: 1966 z. 2 s. 255; – Arch. Państw w Kr.: Arch. m. Kr. AD 929, 930, 935, 947, 952, 955, 966.

Jan Samek

 

 
 
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 
 
 

Postaci z tego okresu

 

w biogramy.pl

 
 
więcej  

Postaci z tego okresu

 

w ipsb

 

Krzysztof Hilary Szembek

1723-01-13 - 1797-09-09
biskup płocki
 
więcej  
  Wyślij materiały Wyślij ankietę
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.