INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu
 Karol Rożkowski     

Karol Rożkowski  

 
 
1872 - 1934-01-16
Biogram został opublikowany w latach 1989-1991 w XXXII tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Rożkowski Karol (przed r. 1920 Rozenfeld, w l. 1920–3 Rozenfeld-Rożkowski, po r. 1923 Rożkowski), (1872–1934), lekarz internista, działacz społeczny. Ur. w Warszawie w rodzinie pochodzenia żydowskiego, był synem Henryka Rozenfelda, księgowego, i Ludwiki z Płoskich, młodszym bratem Mieczysławy, żony lekarza i filozofa Władysława Biegańskiego (zob.).

Medycynę R. studiował w Warszawie, gdzie w r. 1895 uzyskał dyplom lekarza. Podczas studiów kierował studenckim kółkiem psychologicznym. Wpływ na studia oraz rozwój zawodowy i naukowy R-ego miał jego szwagier Biegański. Po dwuletniej praktyce w klinikach Krakowa i Pragi R. podjął w r. 1897 pracę w Szpitalu Najśw. Marii Panny w Częstochowie. Do r. 1907 pracował także jako lekarz fabryczny. W l. 1914–18 przebywał początkowo w Finlandii, gdzie w r. 1915 był dyrektorem sanatorium dla chorych na gruźlicę, i w Rosji, gdzie w Tambowie był ordynatorem szpitala miejskiego. Przebywał też pewien czas w Kijowie; w r. 1916 należał do współzałożycieli „Polskiego Miesięcznika Lekarskiego”. Od r. 1919 prowadził w Częstochowie praktykę prywatną i od r. 1928 społecznie pracował w Poradni Tow. Przeciwgruźliczego. W l. 1907–14 był sekretarzem Tow. Lekarskiego Częstochowskiego, a od r. 1919 do r. 1934 jego prezesem. Należał obok Biegańskiego do najbardziej zasłużonych lekarzy Towarzystwa. Uczestniczył w Zjazdach Lekarzy Prowincjonalnych (w I – w Łodzi w r. 1911 i w II – w Lublinie w r. 1914). Wygłosił liczne referaty szkoleniowe w Tow. Lekarskim Częstochowskim. Brał udział w pracach Tow. Internistów Polskich, zasiadając kilkakrotnie w prezydiach zjazdów.

R. był autorem ok. 40 prac z zakresu chorób wewnętrznych, głównie gruźlicy płuc, zajmował się także historią i filozofią medycyny oraz psychologią i medycyną społeczną. Uważany był w latach międzywojennych za lekarza, który pracując poza ośrodkiem akademickim ma największy dorobek opublikowany. Jeszcze jako student ogłosił dwie prace z zakresu psychologii. W r. 1917 zamieścił w kijowskim „Polskim Miesięczniku Lekarskim” życiorys swego szwagra pt. Dr Władysław Biegański i jego działalność naukowo-lekarska (nr 5, 6 i odb. Kijów 1917). W r. 1921 jako jeden z pierwszych w Polsce ogłosił doniesienie o witaminach w „Gazecie Lekarskiej” (O dodatkowych czynnikach pożywienia czyli witaminach, nr 5). Jego prace oryginalne oparte były na własnych doświadczeniach. Artykuł pt. W sprawie opukiwania rękojeści mostka w równomiernych rozszerzeniach łuku tętnicy głównej, w którym podał własną metodę opukiwania („Pol. Arch. Med. Wewn.” T. 4: 1926 z. 2, T. 5: 1927 z. 2) był opublikowany również w „Les Archives des Maladies du Coeur” (1927). W artykule z zakresu filozofii medycyny pt. Nowe prądy i hasła w lecznictwie („Medycyna” 1931 nr 11, 12, 18, 22, 1932 nr 4, 10, 14) nawoływał m. in. do powrotu stosowania zasady Hipokratesa «primum non nocere», w znaczeniu nieprzeciwstawiania się siłom leczniczym natury. Współpracował stale z „Polskim Archiwum Medycyny Wewnętrznej”, gdzie m. in. ukazał się jego wykład, wygłoszony 15 XI 1927 w Warszawskim Tow. Lekarskim pt. Zagadnienie bólu w świetle współczesnych badań i poglądów (T. 6: 1928 z. 1 i odb.). W latach międzywojennych publikował w polskiej prasie lekarskiej streszczenia artykułów z angielskiego czasopisma „The Lancet”.

R. działał w Tow. Dobroczynności dla Chrześcijan w Częstochowie, powstałym w r. 1900. Pracował w powołanej w r. 1901 Sekcji Higienicznej Tow. Lekarskiego Częstochowskiego, a w r. 1902 był współzałożycielem Częstochowskiego Oddziału Warszawskiego Tow. Higienicznego. Jako autor pracy: Higiena pielgrzymek do Jasnej Góry („Zdrowie” 1902 z. 7) krytycznie ocenił stan sanitarny pielgrzymek i związane z nim zagrożenie epidemiczne; był inicjatorem wybudowania zakładu dezynfekcyjno-kąpielowego dla pielgrzymów. W r. 1903 założył Kółko Samokształceniowe Inteligencji w Częstochowie. W r. 1906 należał do założycieli polskiego gimnazjum w Częstochowie, w którym następnie wykładał psychologię. Współpracował z powołanym w r. 1906 Częstochowskim Tow. Szerzenia Wiedzy. W r. 1908 wziął udział w zawiązaniu Stowarzyszenia Lekarzy Polskich w Częstochowie mającego charakter organizacji związkowej. Uczestniczył w powołanym w r. 1908 Oddziale Częstochowskim Tow. Krajoznawczego w Warszawie. Kierował jako prezes zorganizowanym przez siebie w r. 1925 Tow. Przeciwgruźliczym w Częstochowie i pracował bezinteresownie w Poradni tego Towarzystwa nazwanej potem jego imieniem. Był członkiem honorowym Towarzystw Lekarskich: Wileńskiego, Lwowskiego, Lubelskiego, Zagłębia Dąbrowskiego i Częstochowskiego. Zmarł 16 I 1934 w Częstochowie i pochowany został tamże na cmentarzu na Kulach.

W małżeństwie (od r. 1900) z Marią z domu Linda, miał R. córkę Danutę, zamężną Kubacką.

 

A. W., Życie naukowo-kulturalne Częstochowy, „Tyg. Ilustr.” R. 75: 1934 nr 30 s. 597–8 (fot.); Hanecki M., Udział lekarzy i przyrodników pochodzenia żydowskiego w rozwoju nauki w Polsce ostatniego stulecia, (cz. II) „Biul. Żydowskiego Inst. Hist. w Polsce” 1971 nr 1 s. 55–6; Kowalczyk S., Lubelskie Towarzystwo Lekarskie 1874–1951, W.-Ł. 1987 s. 127; Michalski T., Częstochowa i jej lekarze w XIX stuleciu, „Arch. Hist. Med.” T. 20: 1957 nr 4 s. 477, 494–6, 498, 500–1, 503, 510, 513; Miedziński Z., Karol Rożkowski, „Służba Zdrowia” 1989 nr 22 s. 6; Pamiętnik jubileuszu 25-lecia Towarzystwa Lekarskiego Częstochowskiego 1901–1926, Częstochowa [1926] s. 1 (fot.), 5, 25–32, 61; Pamiętnik poświęcony 70-leciu działalności Towarzystwa Lekarskiego Częstochowskiego, Częstochowa 1973 s. 43, 49, 50, 52, 57–64 (fot.); – Nowak S., Z moich wspomnień, Cz. II. Częstochowa (Lipiec 1902 – Lipiec 1914), Częstochowa 1933 s. 14, 15, 24–5, 32, 52, 103, 106, 157, 171, 199; – Artykuły i wspomnienia pośmiertne z r. 1934: „Goniec Częstochowski” nr 13 s. 1–3 (K. Łokczewski, fot.), „Medycyna” R. 8 nr 4 s. 134–5 (tenże, bibliogr., fot.), „Nowiny Społ.-Lek.” R. 8 nr 5 s. 89, „Pol. Arch. Med. Wewn.” T. 12 z. 2 s. 155–62 (K. Łokczewski, fot.), „Pol. Gaz. Lek.” R. 13: nr 5 s. 95–6 (tenże, fot.); – USC w Częstochowie: Odpis skrócony aktu zgonu R-ego; – Informacje córki, Daunty Kubackiej z W. i Zdzisława Banaszkiewicza z Częstochowy.

Krzysztof Brożek

 

 
 

Powiązane zdjęcia

   
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 
 
 

Postaci z tego okresu

 

w biogramy.pl

 

Adam Dobrodzicki

1883-04-18 - październik 1944
major Wojska Polskiego
 
więcej  

Postaci z tego okresu

 

w ipsb

 

Witold Minkiewicz

1880-06-17 - 1961-01-27
architekt
 
więcej  
  Wyślij materiały Wyślij ankietę
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.