Boleslavius (z Bolesławia) Klemens († 1689), pisarz ascetyczny zakonu reformatów. O życiu jego brak dokładniejszych wiadomości. Ur. w pierwszej ćwierci XVII w. Należał do prowincji wielkopolskiej, gdzie był lektorem czyli profesorem w studjum zakonnem oraz cenionym kaznodzieją. Sprawował różne urzędy w zakonie (m. i. był definitorem czyli członkiem rady prowincji w l. 1667–1671 i 1683–1686). Umarł w podeszłym wieku w klasztorze kaliskim dnia 2 II 1689 r. Pozostały po nim następujące pisma: Przeraźliwe echo albo cztery rzeczy ostatnie, człowieka czekające (1674). Są to rozważania o śmierci, sądzie Bożym, piekle i niebie, napisane wierszem w formie szeregu pieśni. Poezja to nie wielkiej miary, ale i nie całkiem pozbawiona wartości. Dowodem, ze to dziełko cieszyło się powodzeniem, są liczne wydania: pięć krakowskich, oraz szóste b. m. z 1799 r. Ogłosił dalej mowę na pogrzebie Jana Kazimierza Krasińskiego, podskarbiego w. koronnego, w kościele w Krasnem 25 IV 1669 r. wygłoszoną, pt. Korwin (1670). Mowa ta jest w stylu epoki, ale dość udatna i wykazuje duże oczytanie autora. Jego pióra są też Gemmum monile animae christianae, dziełko, zawierające opis życia Chrystusa Pana i Matki Boskiej podług objawien św. Brygidy Szwedzkiej (wydane w Oliwie 1683), Homo bene moriens…, uwagi o przygotowaniu się na śmierć (1685). Kronikarz zakonu o. Aleksy Koralewicz w »Additamenta« do kronik Braci Mniejszych św. Franciszka (W. 1722) notuje wzmiankę o tem, że B. był autorem książek, »w których błędy lutrów i kalwinów zbija i refutuje«. Nie wiadomo, co autor miał na myśli, czy wyżej wymienione dzieła, jedynie ubocznie walczące z zasadami protestantyzmu, czy też inne, obecnie nieznane.
Jedyną wiadomość o B. podają wyżej wspomniane Koralewicza Additamenta, s. 91, 150, 197; Estreicher, XIII 241–243.
O. Andrzej Cichowski