Fankanowski Ludwik Adolf (1864–1907), lekarz, działacz społeczny. Syn Karola i Emilii z Kismanów, ur. w Płocku, ewangelik. Po studiach na wydziale przyrodniczym ukończył wydział lekarski. Od r. 1893 mieszkał stale w Łodzi, gdzie zdobył sobie olbrzymią popularność jako świetny internista. Działalność jego nie kończyła się na pracy zawodowej, oddawał się także z namiętnością pracy społecznej. Najpierw na polu organizacji lekarzy, jako członek zarządu, a później sekretarz (1903) łódzkiego Towarzystwa Lekarskiego położył wielkie zasługi dla tej organizacji; już to jako sekretarz (1900–1907) zarządu Kasy wzajemnej pomocy lekarzy m. Łodzi; wreszcie członek komitetu redakcyjnego i zarazem współwydawca łódzkiego »Czasopisma Lekarskiego« (1900–1907), w którym to piśmie ogłosił (1903) artykuł Wzór małego zakładu kąpielowego dla ludności fabrycznej jako owoc doświadczeń lekarza fabrycznego przy miejscowej fabryce L. Geyera. Praca w kręgu lekarzy nie dawała mu całkowitego zadowolenia, stąd oddawał się F. zajęciom w licznych instytucjach społecznych, a przede wszystkim w »Gnieździe« łódzkim Tow. Opieki nad Dziećmi. Był jednym z założycieli Tow. Doraźnej Pomocy Lekarskiej w Łodzi. W okresie przełomowym dla szkolnictwa polskiego w Królestwie w początkach XX w. z całym zapałem i oddaniem począł czynić zabiegi o powołanie do życia polskiej szkoły średniej. Uwieńczeniem tych starań było założenie (1906) pierwszego męskiego gimnazjum polskiego w Łodzi, którego był współtwórcą i prawnym właścicielem. Zmarł 16 IX w Łodzi.

Sterling S., Śp. Ludwik F. (mowa pogrzebowa), »Czasopismo Lekarskie«, Łódź 1907, nr 9–10, s. 341; Arch. Miejskie w Łodzi: Akta gimnazjum polskiego »Uczelnia« w Ł.; księga protokołów Tow. Opieki nad Dziećmi »Gniazdo« w Ł.; akta par. ewang. św. Jana w Ł. oraz prasa codzienna łódzka.

Roman Kaczmarek