Maciej (zm. 1288), wojewoda sieradzki. Pochodzenia i stanu majątkowego M-a nie wyjaśnia żadne zachowane źródło; Okolski uznał go za Zarębę z Kalinowy, powołując się na jakiś dokument z archiwum tej rodziny. W tej gałęzi Zarębów nie ma dla M-a miejsca, mógł on być co najwyżej przedstawicielem innej rodziny, która przed Zarębami posiadała Kalinowe. Z chwilą powstania księstwa sieradzkiego (1263/4) wszedł M. od razu do tamtejszej hierarchii urzędniczej Leszka Czarnego. Początkowo był podkomorzym, od 1274/6 r. sędzią, a najpóźniej od 1286 – kasztelanem sieradzkim. Nominację na wojewodę otrzymał u schyłku r. 1287. Na polecenie Leszka Czarnego, od kilku lat pozostającego w wojnie z ks. czerskim Konradem II, M. urządził w czerwcu 1288 łupieską wyprawę rycerstwa sieradzkiego na Mazowsze. Nieoczekiwanie doścignięty w drodze powrotnej, musiał przyjąć bitwę, w której poniósł klęskę i poległ 25 VI 1288.
Okolski, III 322; – Bieniak J., Wielkopolska, Kujawy, ziemie łęczycka i sieradzka wobec problemu zjednoczenia państwowego w latach 1300–1306, Tor. 1969; Semkowicz A., Krytyczny rozbiór dziejów polskich Jana Długosza do roku 1384, Kr. 1887 s. 309; Włodarski B., Alians rusko-mazowiecki z drugiej połowy XIII wieku, w: Studia historyczne ku czci Stanisława Kutrzeby, Kr. 1938 II 623; Zajączkowski S., Studia nad terytorialnym formowaniem ziemi łęczyckiej i sieradzkiej, Ł. 1951; – Cod. Pol., I–II; Długosz, Historia, II 492; Dokumenty kuj. i maz.; Kod. Mpol., I–II; Polnoe Sobr. Russ. Letopisej, S. Pet. 1908 II 896 (Latopis hipacki); – AGAD: Metryka Kor., księga 26 f. 24.
Janusz Bieniak