Glaubicz Melchior (zm. 1534), wójt malborski, dworzanin Zygmunta Starego. Już w r. 1515 otrzymał wraz z Jakubem Rosnowskim, stolnikiem poznańskim, prawo poszukiwań górniczych na lat sześć. W r. 1517 był zarządcą budynków zamku malborskiego i otrzymał w dzierżawę jezioro Drużno. W dwa lata później (1519) był królewskim ekonomem na zamku w Malborku, a 30 V 1520 r. został mianowany wójtem malborskim, pozostając na tym stanowisku do końca życia. W czasie gdańskich rozruchów udał się 25 XII 1525 r. wraz z Jerzym Szczernowskim do Gdańska, by jako wysłannik króla wręczyć Radzie Miejskiej pozew królewski na sejm w Piotrkowie. Ponownie wysłany został przez Zygmunta Starego do Gdańska w r. 1531, by przeprowadzić kontrolę postępowania władz miejskich w myśl postanowień Statutów Zygmuntowskich. Jako zarządca zamku malborskiego wykazał dużą gospodarność; trzymał w dzierżawie dożywotniej szereg wsi na Żuławach Gdańskich i Malborskich. Zm. w r. 1534.

Czaplewski P., Senatorowie świeccy, podskarbiowie i starostowie Prus Królewskich 1454–1772, Tor. 1921; Simson P., Geschichte der Stadt Danzig, Danzig 1918 II; – Matricularum Sum., IV.

Marian Pelczar