Reyzner (Reizner, Rajzner) Mieczysław (1861–1941), malarz. Ur. 27 IV we Lwowie, był synem Feliksa i Anieli z domu Grolle (ok. 1840–1904), która po śmierci męża wyszła za mąż za Bronisława Mrawińczyca.

W l. 1880–6 R. studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu i w Monachium (w dokumentach akademii monachijskiej nie notowany). W r. 1886 wrócił do Lwowa. L. 1888–96 spędził w Paryżu, gdzie miał pracownię i wystawiał na Salonach m.in. w l. 1889, 1890–3, 1896, 1897. Wystawiał też w tym czasie na międzynarodowych wystawach w Monachium (1889, 1893), Berlinie (1890, 1891), Wiedniu (1890, 1896). Należał do grona artystów spotykających się u malarki Anny Bilińskiej. Miesiące letnie spędzał nad morzem w Bretanii, podróżował też po Belgii, Holandii i Danii, gdzie malował pejzaże i sceny rodzajowe (Nad morzem, Jezioro Jon, Uliczka w Montreveux, W górach jurajskich, Wieśniaczki bretońskie na odpuście, Niemieccy wiejscy politycy, Stara łódź, 1895, w Lwowskiej Galerii Obrazów). W tym okresie bywał też w Zakopanem, malując tam pejzaże tatrzańskie. Był malarzem płodnym, uprawiał malarstwo olejne, akwarelę, temperę, pastel. W pierwszym okresie twórczości specjalnością jego były «wdzięczne pozy kobiece», ładne «główki» reprezentowane licznie na wystawach (np. Brunetka, Odaliska, Bachantka, Jasnowłosa, Włoszka, Figlarna, Bławatek). Malował też R. realistyczne studia przedstawiające stare kobiety: Na nieszporach (trzy modlące się staruszki, obraz odznaczony na wystawie we Lwowie w r. 1894), Staruszka zażywająca tabakę; Staruszka modląca się. Uprawiał malarstwo portretowe, np. Portret p. Maryli M. (list pochwalny na wystawie krajowej w Krakowie w r. 1887), dwa portrety matki, Portret podróżnika Jana Dybowskiego, portrety własne, m. in. Portret własny z paletą wykonany na zamówienie Ignacego Korwin-Milewskiego. W dorobku malarskim R-a nie zabrakło też scen rodzajowych: Szwabi przy piwie, Zaloty (1889, wł. Muz. Okręgowe w Lesznie), Szczęście matczyne, Modlitwa (pastel, odznaczony mention honorable na salonie paryskim w r. 1891), Ofiara (medal srebrny na wystawie w Lille w r. 1895).

W r. 1897 R. wrócił na stałe do kraju i zamieszkał we Lwowie. Od r. 1899 należał do założonego w t. r. Związku Artystów Polskich we Lwowie. Pod pseud. «Parisette de Leopod» pisywał do „Gazety Lwowskiej” Kronikę towarzyską. «Kochał towarzystwo, salę balową, popołudniowe herbaty, wszędzie go było pełno» (Wysocki). Miał świetną pamięć wzrokową i dla jego opisów balów i toalet pań „Gazeta” była rozchwytywana. Tematyka jego prac nie uległa zmianie, nadal malował studia portretowe: Modlące się kobiety (olej, 1902), Śmiejąca się kobieta (tempera, 1906), Staruszka modląca się (tempera, 1907 – wszystkie trzy wł. Muz. Narod. w Krakowie), Babunia (1907, wł. Lwowskiej Galerii Obrazów). Malował także portrety: malarza Jerzego Fedkowicza, Zuzanny Dolewskiej (oba w Lwowskiej Galerii Obrazów). Z r. 1920 pochodzi akwarela Wazon z różami (w Muz. Narod. w Warszawie).

R. brał udział w wielu wystawach krajowych, na które przysyłał swe obrazy od okresu studiów. Wielokrotnie uczestniczył w wystawach Tow. Przyjaciół Sztuk Pięknych (TPSP) w Krakowie. W l. 1885, 1887–1903, w Tow. Zachęty Sztuk Pięknych (TZSP) w Warszawie: w l. 1887–96, 1898, 1900, 1901, 1903, 1910/13/14, a także w warszawskim Salonie Aleksandra Krywulta w l. 1891, 1898, 1899, 1903, 1904. W r. 1902 i 1912 wystawiał w Tarnopolu, w r. 1912 w Sanoku, w r. 1933 w Kaliszu. Najliczniej jednak był reprezentowany na wystawach lwowskiego TPSP i innych wystawach we Lwowie: w l. 1885, i od r. 1892 niemal corocznie do r. 1937. Większe zespoły pokazał tam w l. 1909, 1914, 1922/3 (wystawa indywidualna: 75 prac artysty), 1924, 1925/6 i 1927/8. R. zmarł 7 VIII 1941 we Lwowie.

Obrazy R-a znajdują się w Muzeum Narodowym w Krakowie i Warszawie, Muzeum Historycznym m. Krakowa (akwarela Żydowskie dzieci z chederu), Bibliotece Jagiellońskiej (Zbiory Graficzne), Bibliotece Narodowej (szkicownik z r. 1892), w Muzeum Okręgowym w Lesznie. Większy zespół (kilkanaście obrazów oraz rysunki) przechowuje Lwowska Galeria Obrazów we Lwowie.

Portret własny z paletą (olej) i Autoportret (rys. piórem) w Muz. Narod. w W., Autoportret (olej, wł. Lwowskiej Galerii Obrazów); – Grajewski, Bibliogr. ilustracji (pod Rajzner); Pol. Bibliogr. Sztuki, I cz. 1, 2; Bénézit, Dictionnaire (1966); Olszewicz, Lista strat kultury pol.; Swieykowski, Pam. Tow. Przyjaciół Sztuk Pięknych, (mylna data ur., fot.); Thieme-Becker, Lexikon d. Künstler; Katalog IV-ej Wystawy Wiosennej, Lwów, maj–czerwiec 1909; Katalog Galerii Miejskiej. Dz. II. Sztuka polska od roku 1850, Lw. 1908; Katalogi Wystawy Związku Artystów Plastyków we Lwowie, 1921; Katalog Powszechnej Wystawy Sztuki Polskiej we Lwowie, 1910; Katalog Salonu Wiosennego w Pałacu Sztuki, maj–lipiec 1924, Lwów; Katalog Wystawy TPSP we Lwowie, luty–marzec 1910; Katalog Wystawy TPSP we Lwowie, listopad 1910; Wiercińska, Katalog prac TZSP; – Płażewska, Warsz. Salon A. Krywulta, (Reizner); Pol. życie artyst. w l. 1890–1914; toż w l. 1915–39; – Wasylewski S., Czterdzieści lat powodzenia, Wr. 1959; Wysocki A., Sprzed pół wieku, Kr. 1958; – „Kłosy” 1890 t. 1 s. 333; „Lamus” 1911 s. 151 (M. Treter); „Przegl. Polit., Społ. i Liter.” 1904 nr 126; „Sztuki Piękne” R. 2: 1925/6 s. 182, R. 3: 1926/7 s. 416, R. 4: 1927/8 s. 436; „Tyg. Illustr.” 1886 t. 2 s. 398, 1889 t. 1 s. 215, 1893 t. 2 s. 430, 1896 t. 1 s. 157, 494, t. 2 s. 641–2; – B. Jag.: rkp. 669/III, Korespondencja Seweryna Böhma, k. 113–168; B. Ossol.: rkp. 7487, Papiery TPSP we Lw., k. 49–102; IS PAN: Materiały Słown. Artystów Pol.

Elżbieta Szczawińska