Boreyko v. Borejko Pius Franciszek był jednym z trzech synów Piotra kasztelana zawichoskiego i Anny Ołtarzewskiej. B. posuwał się szybko w godnościach ziemskich, piastował w r. 1762 urząd stolnika i podczaszego podolskiego, w r. 1776 został mianowany stolnikiem latyczowskim i podolskim, a 1782 podstarościm latyczowskim; 17 X 1789 uzyskał nominację na podkomorstwo latyczowskie. Dobrze musiał sprawować swoje urzędy, skoro dwukrotnie był kandydatem do godności senatorskiej, mianowicie w r. 1778 do kasztelanji lwowskiej, a w r. 1783 do buskiej. Odznaczał się zapewne ruchliwością i popularnością wśród szlachty podolskiej, skoro wybierany był przez nią kilkakrotnie jako poseł na sejmy z tegoż województwa. Posłował na sejmy r. 1766, 1776 i 1778, na którym wybrano go z Małopolski do Komisji Skarbu Koronnego. Na sejmie r. 1782 nominowany do egzaminowania Rady Nieustającej B. jako opozycyjny deputat delegacji wyróżnił się tem, że po mowie Wodzińskiego biskupa smoleńskiego i innych, którzy chwalili pożyteczną i energiczną działalność Rady, ostro napadł na Radę za to, że nie zmusiła kapituły krakowskiej do natychmiastowego uwolnienia biskupa Sołtyka. Dzięki wystąpieniu B. rozgorzała na sesjach zacięta walka między zwolennikami Rady i przeciwnikami. B. posłował również na sejm wielki w podwójnym składzie i na sesji 20 I 1791 domagał się silnego rządu wewnętrznego, gdyż »nieszczęśliwe te państwa, które, między potężnemi mocarstwami siedząc, i z przyjaźni i z gniewu obojej strony szkodować mogą«. Kamieniem zaś węgielnym wewętrznego rządu zdaniem B-go sejmiki, których naprawa powinna być jednym z najważniejszych celów obecnego sejmu. Za bardzo szkodliwe uważał B. dopuszczanie do obrad sejmikowych »czynszowych posłuszników« i szlachty zagrodowej, przez którą wywierają swój wpływ magnaci. Po zakończeniu sejmu król polecił B. mieć pieczę nad sejmikami podolskiemi, aby wymóc na nich potwierdzenie ustawy 3-Maja. B. żonaty był z Heleną Krasicką i miał syna Jana.

Boniecki; Uruski; Urzędnicy, III/3; Niesiecki; Diarjusze sejmowe 1766, 1776, 1778, 1782, 1790; Rudnicki K., Biskup Kajetan Sołtyk, Kr. W. 1906, 228; Kalinka W., Sejm czteroletni, Kr. 1895, II 639, 661.

Helena Waniczkówna