Rychłowski Stanisław h. Nałęcz (zm. między 1727 a 1728), chorąży sieradzki, poseł na sejmy. Pisał się «z Ostrowa».
W r. 1696 był R. już burgrabią piotrkowskim, w bezkrólewiu po śmierci Jana III deputatem do sądów konfederackich woj. sieradzkiego i chorążym pospolitego ruszenia pow. piotrkowskiego. Uczestniczył w sejmie elekcyjnym w r. 1697, należał do grona elektorów Augusta II. Posłował z woj. sieradzkiego na sejm koronacyjny w t. r. Przed wrześniem 1699 został pisarzem grodzkim piotrkowskim. Był obrany posłem na sejm 1701 r., posłował także na sejm 1701/2 r. We wrześniu 1702 marszałkował sejmikowi deputackiemu pow. piotrkowskiego i radomskiego i został wybrany na deputata na Trybunał Kor. W październiku t. r. na sejmiku konfederackim woj. sieradzkiego wybrano R-ego na posła do koła generalnego mającej zawiązać się konfederacji województw wielkopolskich. W lutym, kwietniu i maju r. n. ponownie był marszałkiem limitowanego kilkakrotnie sejmiku sieradzkiego. W styczniu 1704 został konsyliarzem konfederacji woj. sieradzkiego, a w maju t. r. wybrano go do rady do boku króla; miał także pełnić funkcję konsyliarza przygotowywanej konfederacji generalnej (sandomierskiej). W r. 1707 jego dobra zostały obrabowane przez Kozaków z armii rosyjskiej, a sejmik sieradzki prosił prymasa Stanisława Szembeka o wstawiennictwo u cara dla zadośćuczynienia krzywdzie R-ego. W marcu 1709 posłował R. do hetmanów kor., którym miał przedstawić straty ponoszone przez województwo w wyniku stacjonowania wojsk kor., w kwietniu t. r. był rotmistrzem pospolitego ruszenia pow. piotrkowskiego zwołanego dla obrony przed tymi wojskami. W r. 1710, a także 1713 i 1715 był deputatem na Trybunał Kor. Przed wrześniem 1710 został sędzią grodzkim piotrkowskim. W marcu 1711 sejmik sieradzki wysłał R-ego do Augusta II z prośbą o ulgi dla województwa w świadczeniach na wojska kor. i rosyjskie. W r. n. posłował R. na sejm nadzwycz. W grudniu 1713 miał R. rokować z Jakubem Flemmingiem na temat strat ponoszonych przez woj. sieradzkie i dalszego stacjonowania wojsk saskich. Powtórne poselstwo do króla zlecił R-emu sejmik sieradzki w styczniu 1714. W kwietniu 1716 będąc podstarościm piotrkowskim uczestniczył w zjeździe pod Bykami szlachty sieradzkiej występującej przeciwko wojskom saskim, w czerwcu t. r. wybrany został na konsyliarza do boku marszałka konfederacji wojewódzkiej i do sądów wojskowych. Dn. 30 XII 1717 otrzymał nominację na chorążego (większego) sieradzkiego. W lutym 1723 marszałkował sejmikowi relacyjnemu sieradzkiemu.
R. posiadał prawdopodobnie dobra «Garcice» (Karsznice). Miał też dom w Piotrkowie. Zmarł przed 19 VI 1728.
R. pozostawił syna Franciszka, który był kolejno: miecznikiem piotrkowskim (1727), podczaszym sieradzkim (1752), kaszt. spicymirskim (1758).
Niesiecki; Uruski; Elektorowie; – Kobierzycki J., Przyczynki do dziejów ziemi sieradzkiej. W. 1915 I 68, 96, II 86, 89, 91, 92; – Diariusz sejmu walnego warszawskiego 1701–1702, W. 1962; – AGAD: Sigillata nr 15 s. 77, 78, nr 18 s. 199, nr 19 s. 84, nr 20 s. 76, 237, nr 21 s. 137, nr 27 s. 270, nr 29 s. 87; B. PAN w Kr.: rkp. 8343 s. 775, 949, 957, 974, 978, rkp. 8344 s. 38, 43, 58, 65, 73, 145, 157, 202, 211, 260, 280, 283, 293, 303, 352, 353, 363, 426, 513, 535, 578, 583, 593, 625, 678, 830, 835.
Ewa Szklarska