INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu
 Dionizy Sinkiewicz (Sinkewycz, Siętkiewicz)      Fragment drzeworytu Dionizego Sinkiewicza z roku 1699 przedstawiającego Monaster bazylianów w Krechowie - w zbiorach Biblioteki Narodowej w Warszawie - źródło kopii cyfrowej: POLONA.pl

Dionizy Sinkiewicz (Sinkewycz, Siętkiewicz)  

 
 
2 poł. XVII - 1732?
Biogram został opublikowany w latach 1996-1997 w XXXVII tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Sinkiewicz (Sinkewycz, Siętkiewicz) Dionizy (zm. 1732?), bazylianin, ihumen monasteru św. Jerzego we Lwowie, drzeworytnik. Ur. w Rozdole w pow. żydaczowskim, zapewne w rodzinie mieszczańskiej.

W l. dziewięćdziesiątych XVII w. S. był już bazylianinem w klasztorze krechowskim. W r. 1708 był ihumenem klasztoru p. wezw. św. Jerzego we Lwowie. Na kapitule zakonnej w Uniowie w r. 1711 został wyznaczony na wizytatora monasterów prowincji kor. W r. 1719 za jego ihumeństwa spisano po raz pierwszy inwentarz wszystkich ruchomości cerkiewnych i klasztornych we Lwowie, także biblioteki świętojurskiej. W r.n. jako oficjał lwowskiego zakonu uczestniczył S. w synodzie zamojskim i podpisał jego uchwały. W r. 1724 powołany został na ihumena w monasterze hoszowskim, później w Krechowie. Rozpoczął tam budowę cerkwi p. wezw. św. Mikołaja. Zostawszy ponownie ihumenem we Lwowie, dokończył w r. 1729 swoim sumptem budowę studni klasztornej.

S. znany był jako artysta drzeworytnik. Drzeworyt krechowski z r. 1699, wykonany w drewnie gruszy, wiernie oddawał nie tylko architekturę zabudowań cerkiewnych i klasztornych, ale także rytuały zakonne, m.in. postrzyżyny. Objaśnienia do drzeworytu podane były w języku cerkiewno-słowiańskim. S. robił drzeworyty dla drukarni lwowskiego bractwa cerkiewnego, jego ryciny zdobiły karty tytułowe ksiąg cerkiewnych, jak np. Akafisty (1699) i Tridion si jest Tripiesniec sviatoi (1701), przygotował liczne ilustracje, winiety, zastawki, frontispisy i bogate w roślinne ornamenty ramki druków. «W swoich rycinach dał przepiękną technikę i bardzo cienki, jak na drzeworyt, rysunek, co świadczy, że był dobrze obznajomiony z współczesną mu europejską grafiką» (W. Siczyński). S. współpracował ze znanym rytownikiem lwowskim Nikodemem Zubrzyckim i wraz z nim ilustrował „Irmołogion notnyj” – pierwszy cerkiewnosłowiański cyrylicki druk nutowy (Lw. 1700). „Irmołogion” zawiera m. in. wielkie inicjały roślinne i ornamentalne ramki wykonane jego ręką. Prace drzeworytnicze S-a przypominają manierą ryciny N. Zubrzyckiego, lecz różnią się od nich kompozycją i mniejszą pomysłowością. S. zmarł zapewne w r. 1732; po t. r. kronika klasztoru lwowskiego nie odnotowuje już jego nazwiska. S. pozostawił prawdopodobnie w klasztorze krechowskim, obok rycin, także rękopis kroniki klasztornej, tzw. Pomiannyk; spuścizna ta została rozproszona lub zaginęła.

 

Kołaczkowski J., Słownik rytowników polskich…, Lw. 1874; Słown. Geogr. (Krechów); Pamiątki historyczne krajowe, Zebrał i wyd. L. Zieliński, Lw. 1841 s. 75–108; – Bałyk B., Katafal’k černečyj vasylijan XVII–XVIII st., Zapiski Čina sv. Vasylija Velikoho, „Analecta OSBM” T. 14: 1987 nr 1–4 s. 67–98; Bilec’kyj P., Ukrains’ke mistectvo XVII–XVIII st., Kiïv 1963; Golubec’ M., Maljary vasylijany na tli zachidno ukraïns’kogo cerkovnogo maljarstva XVIII st., Zapiski Čina sv. Vasylija Velikogo, T. 3: 1928 nr 3–4 s. 447–66; tenże, Ukrains’ke maljarstvo XVI–XVII st. pid pokrovom Stavropigii, L’viv 1920; Isajevyč J. D., Izdatel’skaja dejatel’nost’ L’vovskogo bratstva XVI–XVIII v. Kniga. Issledovanija i materialy, Moskva 1962 Sb. 7; Maslov S., Drukarstvo na Ukraini w XVI–XVIII st., „Bibliologični Visti” 1924 nr 1–3 s. 39 i n.; Popov M., Materialy do slovnyka ukrains’kych graveriv, Kiïv 1926 i Dodatek w: „Bibliologični Visti” 1927 nr 3 s. 81 i in.: Sičins’kij V., Architektura krechivs’koho monastirja po derevorytu 1699 r., L’viv 1923; tenże, Istorija ukrains’koho graverstva, L’viv 1937; Zapasko J. P., Mistectvo knigi na Ukraini v XVII–XVIII st., L’viv 1971; Zubrzycki D., Historyczne badania o drukarniach rusko-słowiańskich w Galicji, Lw. 1836; – Central’nij deržavnij istoričnij archiv Ukraini we Lw.: f. 684 op. 1 nr 2032 (Kronika monasteru w Krechowie 1768–1843); Lviv’ska Naukova B. im. V. Stefanyka: f. 5 nr 2086 (Kronika monasteru św. Jerzego we Lwowie 1763–1771).

Maria Pidłypczak-Majerowicz

 
 

Chmura tagów

TAGI

Za pomocą tagów oznaczamy powiązania tematyczne postaci. Pozwalają one eksplorować serwis wg wybranych przez redakcję najważniejszych tematów dla danej postaci.

 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.