Kwilecka z Sieroszewskich Tekla (1807–1894), działaczka narodowa w Wielkopolsce. Ur. 16 IX w Kakawie w Kaliskiem, w majątku (lub dzierżawie) ojca Kazimierza Sieroszewskiego, kasztelanica krzywińskiego, żonatego z Anną z Swinarskich. Młodo wyszła za Leonarda Kwileckiego, ale już w r. 1844 owdowiała. Pozostawszy z trojgiem dzieci musiała zająć się zarządem majątków Dobrojewo w pow. szamotulskim i Morownica w pow. kościańskim. Wkrótce znalazła się w kręgu ruchu narodowego. W r. 1848 (24 III) wraz z paroma innymi kobietami (E. Sczaniecka, B. Moraczewska, A. Matecka i in.) stanęła na czele Dyrekcji Opieki nad rannymi. Zakładała szpitale, sama pielęgnowała rannych i starała się o uwięzionych. Podobnie w r. 1863 w Kółku Pań Wielkopolskich starała się o zapewnienie pomocy dla powstańców. Po r. 1863 jej dom w Poznaniu stał się ośrodkiem patriotycznym. W maju 1871 r. wraz z E. Sczaniecką i B. Moraczewską założyła Tow. Pomocy Naukowej dla Dziewcząt i aż do śmierci działała w jego dyrekcji jako przewodnicząca. W r. 1886 brała udział w przygotowaniach do walki o ziemię. Niedługo przed śmiercią wydała odezwę do Polek, wzywającą do zbierania składek na oświatę ludową, aby w ten sposób upamiętnić stulecie rozbiorów Polski. Zmarła 2 VII 1894 r. w Poznaniu, pochowana została w grobach rodzinnych w Kwilczu. Miała córkę Wandę (ur. 1834), żonę W. Niegolewskiego, oraz synów: Klemensa (zm. 1852) i Stefana (zob.).
Wojtkowski A., Bibliografia historii Wielkopolski, P. 1938 I; Boniecki; Żychliński, XVII 327; – Karwowski S., Historia W. Księstwa Poznańskiego, P. 1919 II; Łuczakówna H., Emilia Sczaniecka, P. 1930; Wawrzykowska-Wierciochowa D., Emilia Sczaniecka, W. 1970; – „Dzien. Pozn.” 1894 nr 149; „Kur. Pozn.” 1894 nr 149.
Adam Galos