Fukier Teofil Florian (1816–1891), kupiec warszawski, syn Floriana i Ewy Zuzanny z Neymanów, ur. dn. 28 XII w Warszawie. Pierwsze nauki pobierał w wojewódzkiej szkole oo. pijarów, po czym wyjechał na dalsze studia za granicę i ukończył Wyższy Instytut Handlowy w Loessnitzgrund pod Dreznem. Przez pewien czas pracował w znanych zakładach przemysłowych Ewansa, gdzie uczył się buchalterii. Po śmierci ojca († 1836) objął kierownictwo firmy, ponieważ jego starszy brat Franciszek był kaleką. W jakiś czas potem ożenił się z Heleną Janicką, córką profesora Szkoły Politechnicznej w Warszawie, z którą miał 6 dzieci. Teofil cieszył się niemniejszym niż ojciec szacunkiem i sympatią wśród współobywateli. Z ich ramienia piastował liczne urzędy. Był więc sędzią Trybunału Handlowego, radcą handlowym w Banku Polskim, starszym Zgromadzenia Kupców Warszawskich, kasjerem Towarzystwa Wspierania Artystów Muzycznych, ich Wdów i Sierot, członkiem Archikonfraternii Warszawskiej oraz naczelnikiem sekcji gospodarczej w Warszawskim Towarzystwie Dobroczynności. Słynął jako bibliofil i miłośnik muzyki. Zostawił po sobie wspaniałą bibliotekę. W domu jego odbywały się liczne koncerty, gromadzące wybitnych muzyków i najlepszą publiczność. W wydarzeniach 1863 r. brał udział, o czym wspomina Berg w swoich »Zapiskach o polskich spiskach«. Firma Fukierów pod jego rządami rozwijała się jak najlepiej. Podróżnicy, zwiedzający lub zatrzymujący się w Warszawie, uważali za rzecz konieczną odwiedzenie słynnej winiarni. F. był człowiekiem wysoce wykształconym, o dużej kulturze osobistej. Podczas pewnej biesiady, w odpowiedzi na łaciński toast, F. bez żadnego przygotowania przemówił w tymże języku. Wspomina o tym Gomulicki. Zmarł dn. 26 VI 1891 r.

Baruch M., Ród Fukierów, W. 1922; Jaworski T., Krótki rys dziejów miasta Warszawy oraz monografie rodzin Baryczków, Fukierów i Gizów, W. 1913; Łoza St., Rodziny polskie pochodzenia cudzoziemskiego osiadłe w Warszawie i okolicach, t. 1, W. 1932; Sobieszczański F. M., Dzielnica staromiejska w Warszawie, W. b. r.; Kraushar A., Życie domowe mieszczaństwa warszawskiego w wiekach dawnych, W. 1911; Berg M., Zapiski o polskich spiskach i powstaniach, W. 1906; » Kurier Warsz.« nr 175, 176 z dn. 15 (27), 16 (28) VI 1891; »Tyg. Il.«, nr 79 z dn. 4 VII 1891 r.

Zbigniew Wójcik