Fukier Florian (1772–1836), kupiec warszawski, syn Antoniego i Rozalii z domu Hobgard-Cyrbus, Węgierki, urodzony w miejscowości Hobgard na Spiszu 3 V. Wykształcenie otrzymał bardzo staranne. Lata dziecinne spędził na Spiszu i dopiero jako 16-letni młodzieniec przybył do Warszawy. Tu wstąpił na praktykę do winiarni Floriana Kilianiego, z którego bratanką Wiktorią wkrótce się ożenił. Zmarła ona w r. 1811. Z małżeństwa tego miał Florian czworo dzieci. Drugą żoną jego była Ewa Zuzanna Spława-Neyman. Z nią miał również czworo dzieci.
F. był jedną z najpopularniejszych postaci Warszawy na przełomie XVIII i XIX w., przede wszystkim dzięki swej aktywności w życiu publicznym okresu porozbiorowego, Księstwa Warszawskiego i Królestwa Kongresowego. Piastował szereg urzędów, m. in. sędziego pokoju, który to urząd był obieralny. Wybór został zatwierdzony nominacją z dn. 18 III 1832. F. odznaczał się wielką kulturą osobistą i wybitnymi walorami towarzyskimi. Łączyły go serdeczne stosunki z ks. Jakubem Fałkowskim, twórcą zakładu dla głuchoniemych i ociemniałych. Popularność tę przedstawił Stanisław Kozłowski w sztuce »Pod okrętem«. Na jego cześć napisał w »Momusie« wiersz Alojzy Żółkowski. W wierszu tym nazwany został F. »panem Starego Miasta«, co bardzo trafnie określało jego zamożność, gdyż był on, jak wiadomo, jednym z najbogatszych ludzi Warszawy. Do najcenniejszych jego zabytków należały: winiarnia Kilianich (r. 1805) i kamienica rynkowa, kupiona w r. 1810. Słynną winiarnię Fukierowską doprowadził do największego rozkwitu, tak, że »…wina w beczkach i okseftach, nie mogące pomieścić się w piwnicach kamienicy, składano gdzie indziej«. Napisał pamiętnik pt. Wiadomości rodzinne z dowodów rodowych i z pamięci podane, a dla synów zebrane, źródło cennych informacji o rodzie. Zmarł 29 III 1836.
Baruch M., Ród Fukierów, W. 1922; Jaworski T., Krótki rys dziejów miasta Warszawy oraz monografie rodzin Baryczków, Fukierów i Gizów, W. 1913; Kraushar A., Życie domowe mieszczaństwa warszawskiego w wiekach dawnych, W. 1911; Łoza St., Rodziny polskie pochodzenia cudzoziemskiego osiadłe w Warszawie i okolicach, t. I, W. 1932.
Zbigniew Wójcik