Andrzejewski Włodzimierz, herbu Prus I, lekarz. Syn Franciszka i Opulskiej, ur. w r. 1825 w maj. Kientrele w pow. telszewskim na Żmudzi. Po skończeniu gimnazjum w Krożach i wydziału lekarskiego w Moskwie, był w l. 1854–1857 ordynatorem szpitala wojsk. w Rydze i od marca 1857 r. lekarzem rz.-katol. seminarjum duchownego w Worniach na Żmudzi. Za udzielenie pomocy rannym powstańcom w bitwie pod Worniami 29 VI 1863, został w r. 1864 skazany na zesłanie na Syberję. Wróciwszy w r. 1874 do kraju, trudnił się praktyką prywatną. Zmarł 28 X 1896 bezżenny u brata swego Engielberta A-go w maj. Syrajcie pod Telszami, gdzie dłuższy czas mieszkał. Zgromadził cenną bibljotekę, w której skład weszła część księgozbioru z w. XVIII–XIX po senatorze hr. Ilińskim, a która niestety zaginęła podczas okupacji niemieckiej Żmudzi. Zebrał też materjały do przeszłości Żmudzi i pozostawił rękopiśmienny »Dziennik« z drugiej poł. XIX w.

Dokum. rodzinne i wiadomości osobiste.

Michał Brensztejn