Najsarek Wojciech (1900–1939), kolejarz, obrońca Westerplatte. Ur. 22 IV w Jaćmierzu (pow. Sanok), był synem Józefa i Ludwiki z Florczaków. Szkołę podstawową ukończył w Jaćmierzu i rozpoczął naukę gimnazjalną. Brał udział w wojnie 1920 r. Świadectwo dojrzałości otrzymał w Gimnazjum w Brześciu nad Bugiem w r. 1933, a następnie został wysłany przez Min. Komunikacji na roczny kurs dla adiunktów kolejowych do Poznania. Służbę kolejową rozpoczął 15 XI 1935. Po krótkiej praktyce na stacji kolejowej w Wejherowie został dyżurnym ruchu w Redzie. Od 19 IV 1937 objął jako adiunkt Polskich Kolei Państwowych stanowisko zawiadowcy stacji handlowej Gdańsk-Westerplatte. Miał stopień starszego sierżanta rezerwy. Brał bardzo czynny udział w wielu organizacjach polskich w Gdańsku, jak Gmina Polska – Związek Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku, Kolejowe Przysposobienie Wojskowe, Rodzina Kolejowa, Kolejowy Klub Sportowy (który był właściwie polską tajną organizacją wojskową w Gdańsku), Liga Morska i Kolonialna, Liga Obrony Powietrznej Państwa. W dn. 31 VIII 1939 udał się na swoje stanowisko służbowe na stacji kolejowej Gdańsk–Westerplatte. Po zaatakowaniu Westerplatte przez wojsko niemieckie 1 IX 1939 o godz. 4,45 N. wybiegł w wojskowym mundurze z pistoletem ze stacji kolejowej i został zabity serią pocisków ciężkiego karabinu maszynowego. Był pierwszym żołnierzem polskim, poległym w obronie Westerplatte. Rozkazem personalnym Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego, nr 749 z 30 VIII 1945, został pośmiertnie odznaczony Orderem Virtuti Militari V kl.
Był żonaty od r. 1926 z Marią Ostrowską (ur. 1907), 2. v. Rozczyniałową. Pozostawił córkę Bożenę, ur. 10 I 1934, lekarkę, zamężną Piskorską.
Na ogólnopolskim Sympozjum Przewodnickim Polskiego Tow. Turystyczno-Krajoznawczego 24 IV 1976 w Gdańsku uchwalono, by na miejscu śmierci N-ka postawić kamień pamiątkowy.
Flisowski Z., Westerplatte, Wyd. 7., W. 1974; Rowiński A., Rycerska wojna przy Westerplatte, „Kultura” 1975 nr 3 s. 1, 10; – B. Gdań. PAN: Kledzik W., Biografie Polaków, pracowników PKP zatrudnionych do 31 VIII 1939 na terenie byłego Wolnego Miasta Gdańska, (rkp.) II nr 324 s. 121; – Informacje Marii Rozczyniałowej z Gdyni.
Marian Pelczar