INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu
 Adam Bielkiewicz      portret Adama Bielkiewicza - plik z Wikimedia Commons - fragment
Biogram został opublikowany w 1936 r. w II tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Bielkiewicz Adam (1798–1840), anatom, ur. w Wilnie z ojca muzyka. Gimnazjum ukończył w Wilnie 1815 r. i tamże uczęszczał na uniwersytet, który ukończył ze stopniem medyko-chirurga w r. 1820, poczem został prosektorem przy profesorze anatomji Pelikanie. W r. 1822 doskonalił się u prof. Eljasza Bujalskiego w Petersburgu oraz u prof. Lodera i prosektora Humborga w Moskwie. W r. 1824 mianowany adjunktem, a w r. 1827 prof. nadzw. anatomji ludzkiej i patologicznej Uniw. Wileńskiego jako następca Pelikana. W r. 1837, po uprzedniem uzyskaniu tytułu medyka i chirurga, został prof. zwycz. b. Akad. medyko-chir. w Wilnie. Był nietylko lekarzem, ale i znanym przyrodnikiem. B. uchodził za właściwego twórcę bogatego gabinetu anatomicznego w Wilnie; nietylko nie szczędził własnej pracy, ale wespół z prosektorami: Józefem Korzeniowskim (1827–1831) i Ludwikiem Siewrukiem (1832–1839), oraz licznymi uczniami, jak A. Siemaszko, J. Szczapiński, M. Ochociński, K. Pruss, J. Kuczyński, W. Osmołowski, W. Bahrynowski i H. Kułakowski, niezmordowanie pracował nad wzbogaceniem muzeum. Zwłaszcza jego udoskonalona sztuka oczyszczania i wiązania kości, preparaty kostnienia, preparaty naczyniowe, korozyjne i nerwowe, stojące na poziomie najwyższych wymagań, wzbudzały zachwyt współczesnych. Zebrał również szereg ciekawych preparatów patologicznych, kamieni, kołtunów itp. Za czasów B-a przybyło do zbiorów, które przedtem liczyły tylko 682 preparaty, 1772 nowych okazów. Ta bogata kolekcja została w r. 1842 wywieziona przez zaborców do Kijowa, gdzie pozostaje dotychczas. O gorliwości B-a w zakresie dysekcji świadczy, że nie wahał się nawet rozbierać ludzi zmarłych na wściekliznę. Napisał: Przykład choroby błękitnej morbus coeruleus z przyczyny otworzenia się kanału arteryjnego Botalla (»Dziennik med. chir. i farmacji Tow. lek. Wil.«, Wil. 1822, I 93–110), De bursis mucosis subcutaneis (Dissert. inaug., drukowane w »Collectanea Acad. Med. chir.«, Wil. 1838, I 135–231). Ocena tej podstawowej pracy pióra J. Majera znajduje się w »Roczn. wydz. lek. Uniw. Jagiell.«, III 242–245). Pozatem pozostawił liczne nieopublikowane notatki, dotyczące ośrodków kostnienia, a oparte na 700 preparatach, notatki, dotyczące przekształcania się tętnic po podwiązaniu, rozprawę O naczyniach krwistych, włoskowych, o grasicy u dorosłych w związku z samobójstwem itp. Miarą zdobytego uznania było ustawienie popiersia B-a w Wil. Towarzystwie Lekarskiem.

 

Museum anatomicum Caes. Acad. Med.-chir. Vilnensis. Wil. 1842, I–XV; Gąsiorowski L., Zbiór wiadom., III 348; IV 197 i 227; Adamowicz A. F., Krótki rys początków postępów anat. w Polsce i Litwie, Wil. 1855, 85–88; Kośmiński; Loth E., L’histoire de l’Anatomie en Pologne. »Folia Morph.« 1931, III nr 2/3, 85.

Edward Loth

 
 

Chmura tagów

 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.