Kolasiński Antoni Bazyli (1811–1876), artysta malarz. Ur. w Pilicy w pow. olkuskim 16 VI (często w literaturze podawana błędnie data ur. 1815), był synem malarza Wawrzyńca i Julianny z Czaykowskich. Początkowo naukę malarstwa pobierał u ojca. W r. 1835 osiadł na stałe w Warszawie. W l. 1839–44 uczył się malarstwa u Antoniego Blanka. W r. 1858 wyjeżdżał do Drezna, Berlina i Monachium. Brał udział w wystawie sztuk pięknych w r. 1841 w Warszawie, pokazując dwa oryginalne obrazy (Genowefa z Nanterre i Wazon z kwiatami) oraz kopię (Madonna z Dzieciątkiem J. Peszki). Więcej własnych obrazów pokazał na wystawie w r. 1845 w Warszawie, były to: Zgon św. Stanisława Kostki, Scena przy szklance piwa, Portret żeński w kostiumie teatralnym, Krakowianka, Zwaliska zamku Smoleńskiego pod miastem Pilicą w Sandomierskiem, Bukiet kwiatów w wazonie ciemnym i Bukiet kwiatów w wazonie jasnym. Wystawiał także w Tow. Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, którego był honorowym członkiem, w l. 1862 (kwiaty), 1863 (Matka Boska z Chrystusem) i kwiaty w 1864, 1865, 1869, 1870, 1882. Parę obrazów zostało zakupionych przez «Zachętę» i rozlosowanych między członków Tow. Zachęty. Na wystawach Tow. Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie wystawione były obrazy K-ego w l. 1855 (Widzenie św. Stanisława Kostki), kwiaty w 1863 (2 obrazy) i 1864, w 1865 (Matka Boska w wieńcu) i kwiaty na wystawach w l. 1866, 1867, 1868. Oprócz malarstwa zajmował się K. konserwacją obrazów, a także uczył w szkołach warszawskich rysunku i malarstwa. Od r. 1872 pracował prawie wyłącznie jako konserwator obrazów, «w czym był pierwszorzędną powagą» (H. Piątkowski), m. in. był konserwatorem zbiorów Pałacu Łazienkowskiego w Warszawie. Zmarł 9 XI 1876 r. w Warszawie.
Obrazy K-ego ukazały się jeszcze w r. 1898 w Warszawie na wystawie retrospektywnej nieżyjących malarzy polskich (dwa portrety) i na Wystawie Sztuki Polskiej we Lwowie w r. 1894 (Kwiaty w wazonie z 1844). K. malował obrazy religijne, portrety, pejzaże i przede wszystkim martwe natury z kwiatami, jeden: Kwiaty w wazonie z r. 1850, znajduje się w Muz. Narod. w W., inne Kwiaty z 1843 i 1844 r. w Muz. Narod. w Poznaniu. Portret aktorki Teresy Palczewskiej-Markowskiej (z 1849, olej.) posiada Muz. Narod. w Krakowie. Pochlebnie oceniane były obrazy K-ego przez krytyków jako «prawdziwe dzieła sztuki, piękne w kolorze i harmonijne w układzie, w malarstwie polskim prawie że jedyne w swoim rodzaju» (Piątkowski), zaś J. Kenig w „Gaz. Warsz.” pisał, że «kwiaty pana K-ego są bardzo dobre, jest to wprawdzie najniższa część malarstwa, ale i w niej będąc mocnym, można być pożytecznym dla sztuki».
W. Enc. Ilustr.; Thieme–Becker, Lexikon d. Künstler, (przy ojcu Wawrzyńcu); Krótkie wzmianki o nieżyjących malarzach polskich na wystawie retrospektywnej, W. 1898; Swieykowskl E., Pam. Tow. Przyj. Sztuk Pięknych; Antoniewicz-Bołoz J., Katalog wystawy sztuki polskiej od roku 1764–1886, Lw. 1894; Katalog wystawy retrospektywnej nieżyjących malarzy polskich…, W. 1898 (też w jęz. rosyjskim); Malarstwo polskie od XVI do początku XX w. Katalog (Muz. Narod. w W. Galeria sztuki polskiej), W. 1962; Sienkiewicz J., Malarstwo warszawskie I-ej połowy XIX w. Pamiętnik wystawy IPS, W. 1936: Sztuka warszawska od średniowiecza do połowy XX w. Katalog wystawy jubileuszowej (Muz. Narod. w W.), W. 1862: – Dobrowolski T., Nowoczesne malarstwo polskie, Wr.–Kr. 1957 I; Kozakiewicz S., Warszawskie wystawy sztuk pięknych w l. 1819–1845, Wr. 1952; Ryszkiewicz A., Kilka obrazów polskich w zbiorach radzieckich. „Biul. Hist. Sztuki” 1966 nr 3; – Sprawozdanie Dyrekcji Tow. Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie z czynności w r. 1867/8, Kr. 1868; – „Tyg. Illustr.” 1877 nr 69 s. 249; „Wędrowiec” 1876 nr 359 s. 320; – Księgi parafialne kościoła rzymskokatol. w Pilicy; – Materiały do Słownika artystów Tow. Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie, (rkp.).
Róża Jodłowska