Puntner Edward Leopold (1793–1840), żołnierz armii napoleońskiej, powstaniec 1830/1 r., emigrant. Ur. 17 XI w Podgórzu koło Krakowa w rodzinie mieszczańskiej, był synem Marka, kupca (zm. 1 IV 1806 w Podgórzu), i Rozalii z domu Fleury.
Służbę wojskową P. rozpoczął 20 VII 1812, wstępując do formowanego na Litwie 3 p. szwoleżerów gwardii Napoleona. Uniknął pogromu pułku pod Słonimem (19/20 X) i z jego kadrami przedostał się do Niemiec. Dn. 11 IV 1813 we Friedbergu P. wcielony został w stopniu brygadiera (tj. kaprala) nadliczbowego («à la suite») do 1 p. szwoleżerów gwardii. Jako prosty żołnierz otrzymał następnie przydział do 5 kompanii dowództwa kpta Wincentego Mikułowskiego w 2 szwadronie szefostwa Piotra Krasińskiego. Odbył kampanie 1813 r. w Niemczech i 1814 r. we Francji.
Po abdykacji Napoleona P. umieszczony został 11 IV 1814 w składzie szwadronu szwoleżerów, który pod dowództwem mjra Pawła Jerzmanowskiego towarzyszył cesarzowi w jego zesłaniu na wyspę Elbę. Powrócił z Napoleonem do Francji w marcu 1815, uczestniczył następnie w kampanii t. r. łącznie z bitwą pod Waterloo. Dn. 27 II 1815 mianowany został kawalerem Orderu Legii Honorowej (nr 50146), dekretem cesarskim z 27 IV t. r. przyznana została P-owi donacja w wysokości 200 fr.
Po wybuchu powstania listopadowego P. wstąpił do 1 p. Mazurów, w którym 10 III 1831 otrzymał stopień kapitana. W czasie wiosennej ofensywy wojsk polskich wzdłuż szosy brzeskiej P. uczestniczył w składzie dwóch szwadronów swojego pułku w wypadzie grupy mjra Piotra Kiekiernickiego dla zniszczenia mostu na Liwcu w opanowanym przez płka Henryka Dembińskiego Liwie. Pod tym miasteczkiem P. wziął 3 IV do niewoli znaczny, liczniejszy od własnego, oddział rosyjskich strzelców konnych. Za odznaczenie się w bitwie pod Ostrołęką (26 V) nagrodzony został 9 VI 1831 Krzyżem Złotym Orderu Virtuti Militari. W końcowej fazie kampanii P. ze swym pułkiem wchodził w skład korpusu gen. Hieronima Ramorino. Przeszedł granicę austriacką; po pobycie w Galicji udał się na emigrację do Francji, dokąd dotarł w lipcu 1832, i skierowany został do zakładu w Bourges, a następnie do Nevers w dep. Nièvre.
W związku z przygotowaniem wyprawy do Frankfurtu, w kwietniu 1833 P. przybył z jedną z kolumn emigrantów do Szwajcarii. Niepowodzenie próby wywołania rewolucji w nadreńskich prowincjach Niemiec spowodowało odwołanie akcji. P. pozostał w Szwajcarii i zamieszkał w Porrentruy w kantonie berneńskim. Nie skorzystał z wyrażonej przez władze francuskie zgody na ponowne przyjęcie emigrantów w granice Francji i trwał z nieliczną już grupą około 200 współtowarzyszy w Szwajcarii. Na przełomie stycznia i lutego 1834 P. uczestniczył w wyprawie sabaudzkiej – nieudanym wypadzie w celu wywołania rewolucji w graniczącej ze Szwajcarią alpejskiej Sabaudii. Na skutek nieprzyjaznego obecnie stanowiska władz szwajcarskich P. znalazł się w grupie polskich emigrantów, która zdecydowała się na opuszczenie Szwajcarii. Z otrzymanym paszportem francuskim P. przejechał przez Francję do portu w Calais., skąd odpłynął do Wielkiej Brytanii. Z pierwszą grupą polskich emigrantów otrzymał 10 VI 1834 zasiłek od rządu brytyjskiego w wysokości 2 funtów na okres czterotygodniowy, we wrześniu t. r. opuścił już jednak Wielką Brytanię, powrócił do Francji i zamieszkał ponownie w Nevers. Dn. 5 X 1834 podpisał akces do Tow. Demokratycznego Polskiego (TDP), 19 XI t. r. został przez władzę centralną Towarzystwa doń przyjęty. Złożył swój podpis pod Manifestem TDP z 4 XII 1836, wysuwającym obok dążeń niepodległościowych również program reform społecznych. W r. n. przebywał ponownie w Wielkiej Brytanii, a po powrocie osiadł w Montpellier, pozostając do śmierci członkiem Towarzystwa. Zmarł 26 II 1840 w Montreuillon (dep. Nièvre), gdzie pochowany został przy licznym udziale przybyłych na pogrzeb członków TDP.
Rodziny P. nie założył.
Łoza, Legia Honorowa; Tyrowicz, Tow. Demokr. Pol., 1832 (błędne za Krosnowskim miejsce śmierci); Bartkowski J. i in., Spis Polaków zmarłych w Emigracji od roku 1831, w: Mater. do biogr. geneal. i herald. pol., VII/VIII; Krawiec L., Lista członków Towarzystwa Demokratycznego Polskiego z lat 1832–1851, tamże, I 57, 140; Paszkiewicz M., Lista emigrantów polskich w Wielkiej Brytanii otrzymujących zasiłki od rządu brytyjskiego w latach 1834–1899, tamże II 91; Xięga pamiątkowa w 50-letnią rocznicę powstania roku 1830 zawierająca spis imienny… oficerów, podoficerów i żołnierzy armii polskiej w tymż roku krzyżem wojskowym ,,Virtuti Militari” ozdobionych, Lw. 1881; – Kiełkowski R., Historie spod Kopca Krakusa, Kr. 1972 s. 107–10 (szereg nieścisłości); Kirkor S., Polscy donatariusze Napoleona, Londyn 1974 s. 28, 80, 267 (tu błędnie Pontner); – Bartkowski J., Wspomnienia z powstania 1831 roku i pierwszych lat emigracji, Kr. 1966; Krosnowski A., Almanach historique de l’émigration polonaise, Paris 1837–8 s. 317, tamże Paris 1847 s. 569–70 (tu błędnie: zmarł w Montpellier); Źródła do historii pułku polskiego lekkokonnego gwardii Napoleona I, Wyd. A. Rembowski, W. 1899 s. 504; – „Demokrata Pol.” T. 3: 1841 s. 56; – Archives du Ministère de la Guerre-Château de Vincennes-Livre régimentaire des chevau-légcrs de la Garde 16 YC-159 poz. 3177; B. Pol. w Paryżu: rkp. 388 s. 66, 210; Paraf. Św. Józefa w Podgórzu: Księga urodzin i chrztów z l. 1784–1808, s. 102; – Kartoteka emigrantów 1832–1862 Roberta Bieleckiego z W.; Kartoteka oficerów WP 1815–1831 Zbigniewa Zacharewicza z Kr.
Zbigniew Zacharewicz