Kotowicz Eustachy Stanisław Kazimierz h. Korczak (1637–1704), biskup smoleński. Syn Jana, stolnika orszańskiego i podstarościego grodzieńskiego, ur. w Odelsku, gdzie został ochrzczony 15 XI 1637 r. Przyjął święcenia kapłańskie 26 VI 1661 r. i przed r. 1669 został kanonikiem wileńskim. Karierę zawdzięczał bratu Aleksandrowi, od którego otrzymał kilka bogatych beneficjów kościelnych. W r. 1671 został posłem kapituły wileńskiej do króla Michała Korybuta w sprawie obsady biskupstwa wileńskiego, występował przeciwko nominacji na biskupstwo wileńskie Mikołaja Stefana Paca i procesował się z nim w imieniu kapituły o dobra stołowe biskupów wileńskich; uchodził za dobrego prawnika. Dn. 1 IX 1677 r. kapituła wysłała go do Rzymu, aby nie dopuścić do potwierdzenia przez Watykan godności biskupiej Paca. Powrócił z Rzymu dopiero w r. 1679. Był prowizorem seminarium duchownego, 19 V 1681 r. otrzymał od króla prepozyturę kaplicy św. Kazimierza w katedrze wileńskiej, której zrzekł się na jego korzyść brat Aleksander, bp smoleński. W r. 1673 lub 1674 otrzymał referendarstwo W. Ks. Lit. po śmierci Waleriana Stanisława Judyckiego, w 1682 został scholastykiem wileńskim, a w r. 1687 biskupem smoleńskim po objęciu przez Konstantego Kazimierza Brzostowskiego biskupstwa wileńskiego, potwierdzenie papieskie uzyskał 17 V 1688 r. Pozwolono mu wówczas zatrzymać scholasterię wileńską i prepozyturę kaplicy św. Kazimierza. Słynął jako kaznodzieja i teolog, w marcu 1688 r. powitał w katedrze wileńskiej mową w imieniu biskupa i kapituły króla Jana III. W r. 1689 rozsądzał z ramienia nuncjatury spór między jezuitami z Myszy, zakonem maltańskim i hetmanem Sieniawskim o dobra Mysz. W życiu politycznym czynnie nie uczestniczył. W r. 1702 przebywał chory w Wilnie w swym domu, do którego sprowadził cudowny obraz Najśw. Panny Maryi Trockiej, i starał się chronić kościoły przed grabieżą grożącą od wojsk szwedzkich, które wkroczyły do Wilna. Zmarł w r. 1704. Dn. 1 VI t. r. kanonik Aleksander Horain objął po nim wakujące probostwo kaplicy Wojniańskiej w katedrze wileńskiej.
Estreicher, XX 166; Enc. Kośc., XXVI 35; Enc. Org.; Przyałgowski, Żywoty bpów wil., II 155, III 14, 25, 38, 50, 65, 66, 73, 79, 101, 104; Szostkiewicz Z., Katalog biskupów obrządku łacińskiego przedrozbiorowej Polski, w: Sacrum Poloniae Millenium, Rzym 1964 I 101; Boniecki; Wolff, Senatorowie W. Ks. Lit., s. 308; – Załęski, Jezuici, IV 1545; – Hierarchia Catholica, V 359; – Arch. Watykańskie: Zespół archiwum konsystorza Processus Consistoriales Vol. 85 k. 417–431; – (Uzupełnienia Wiesława Müllera).
Tadeusz Wasilewski