Lenhard (Lenkart) Leopold (XVIII w.), złotnik krakowski, czynny w l. 1717–76. Pochodził z Wiednia i tam zapewne uczył się rzemiosła, ale na stałe osiedlił się w Krakowie (26 X 1717 przyjęty został do cechu). Używał znaku «LL». W l. 1724–6 był podstarszym, a w r. 1732 wymieniony jest jako starszy dożywotni. W l. 1724–6 wraz z żoną Klarą, dzierżawił kamienicę cechową przy ulicy Brackiej. W r. 1738 ofiarował Tow. Strzeleckiemu laskę marszałkowską ozdobioną srebrnymi okuciami. Na zamówienie ks. Sałackiego, kanonika przemyskiego, wykonał z dostarczonego materiału (160 grzywien srebra) lampy przed mauzoleum Św. Jana Kantego w kościele Św. Anny w Krakowie; gdy zaś okazało się, że mają mniejszą wagę (o 52 grzywny), zaskarżono go przed cechem i 28 XII 1745 r. jego majątek został postawiony pod sekwestr. Roboty L-a jest relikwiarz św. Małgorzaty w kościele Wizytek w Krakowie (ok. r. 1730). W r. 1742 L. wykonał dla archiprezbitera Jacka Augustyna Łopackiego okazały relikwiarz Krzyża Św. (zachowany do dziś w skarbcu kościoła Mariackiego).

Działalność L-a w rozwoju krakowskiego rzemiosła artystycznego ma niemałe znaczenie; przeniósł on bowiem na nasz grunt formy późnobarokowego złotnictwa austriackiego, którego wpływ da się zaobserwować również w warsztatach wielkopolskich i lwowskich. Miał dwóch synów, również złotników, Mateusza i Wawrzyńca.

Katalog zabytków sztuki w Polsce. T. 4: Miasto Kraków, cz. 2: Kościoły i klasztory Śródmieścia, I (w druku); – Lepszy L., Cech złotniczy w Krakowie, „Roczn. Krak.” T. 1: 1898 s. 198, 223; tenże, Przemysł złotniczy w Polsce, Kr. 1935 s. 102, 199 poz. 1082; [Łepkowski J.], O Towarzystwie Strzeleckim w Krakowie, Starożytności i pomniki Krakowa, Kr. 1847 z. 3 s. 45; – Arch. Państw. w Kr.: Arch. m. Kr. AD. 931, 932, 935, 941.

Jan Samek