Miaskowski Melchior h. Bończa (ur. ok. 1725, zm. ok. 1784), konfederat radomski i barski. Był drugim z kolei synem Antoniego, kasztelana lędzkiego, i jego pierwszej żony Eleonory Zabłockiej, bratem Leona (zob.). W r. 1764 był M. sędzią kapturowym poznańskim; odbyty 6 XI t. r. sejmik deputacki zalecał poparcie na nadchodzącej Komisji Skarbowej w Poznaniu «desideriów i pretensji» M-ego. W r. 1767 był deputatem na Trybunał Kor. W konfederacji wielkopolskiej 1767 r. został konsyliarzem i w Radomiu 23 VI podpisał w imieniu województw wielkopolskich akt konfederacji generalnej. Dn. 16 VII Rada Najwyższa delegowała go z instrukcją do Jana Klemensa Branickiego, hetmana w. kor. Ale już w sierpniu protestował przeciwko bezprawiom gen. P. Apraksina na średzkim sejmiku przedwyborczym. W końcu 1768 r. prowadził agitację probarską i prace organizacyjne w południowej części woj. kaliskiego. Na zjeździe poznańskim (5–21 VIII 1769) został wybrany na członka utworzonej tam Izby Konsyliarskiej województw wielkopolskich, wszedł do przybocznej rady marszałkowskiej, pełniąc tam funkcję zastępcy marszałka w dowództwie wojsk wielkopolskich. Po klęsce pod Zawadami i wyjeździe Malczewskiego do Generalności w końcu lutego 1770 został M. zastępcą marszałka. Było to stanowisko raczej nominalne. Na kole wojskowym w Dolsku (12–15 III) M. był jednym z 4 kandydatów do funkcji regimentarza. Mimo że przegrał w wyborach, pierwszy uznał wybór Antoniego Sieroszewskiego i podporządkował się jego kierownictwu. W konflikcie między Zarembą a Malczewskim na przełomie 1770/1 r. poparł tego ostatniego. W bliżej nie znanych okolicznościach 26 V 1771 z domu w Twardowie M. został wzięty z bratem Marcjanem do niewoli. Trzymany w Poznaniu, na interwencję kilku osób, złożywszy reces i duży okup K. Rönnemu, wkrótce wypuszczony został na wolność. Z ramienia sejmu rozbiorowego 1773–5 zasiadał w 2 komisjach do rozsądzenia spraw majątkowych w Wielkopolsce.
Odziedziczony po ojcu Kotlin M., wespół z braćmi, sprzedał w r. 1759 L. A. Roszkowskiemu; po ojcu był też dziedzicem Twardowa. W r. 1760 kupił od Chrzanowskich wieś Kołacin w pow. kaliskim, którą sprzedał w r. 1782 za 82 000 złp. zięciowi Łukaszowi Konarskiemu. M. zmarł w r. 1784 albo krótko przed tą datą. Z małżeństwa z Teresą z Urbanowskich (1 v. Władysławową Nieżychowską), córką Franciszka, burgrabiego ziemskiego kcyńskiego, miał syna Łukasza (zmarłego zapewne dzieckiem) i córkę Antoninę (ur. 1752), żonę Łukasza Konarskiego.
Uruski; Żychliński; – Konopczyński, Konfederacja barska, II; Kraushar A., Książę Repnin i Polska, W. 1900 I 312, 390; Skałkowski A. M., O cześć imienia polskiego, Lw., 1908; Szczygielski W., Konfederacja barska w Wielkopolsce 1768–1770, W. 1970; – Transakcja chłopami w Rzeczypospolitej szlacheckiej (w. XVI–XVIII), W. 1959; Vol. leg., VIII 274, 387; Źródła odnoszące się do pierwszego okresu panowania Stanisława Augusta po rok 1773, Lw. 1884 s. 79; – Arch. Państw. w P.: Akta grodz. Kościan. nr 204 (1769–71) s. 148, 179, Poznań. nr 559 s. 181–182, 229–230, Wałeckie nr 76 s. 216–217; B. Czart.: rkp. nr 703, nr 942 s. 647–648; B. Kórn.: Arch. Zaremby III 256; B. Narod: F IV 117, Pol. Q IV 41, Zamoy. 964 s. 982; B. Ossol.: rkp. 1409; B. Pol. w Paryżu: rkp. 1087; B. Pozn. Tow. Przyj. Nauk: Kronika Bernardynów Poznańskich; B. Tow. Przyj. Nauk w Wil.: rkp. 94; – Uzupełnienia W. Dworzaczka na podstawie: Arch. Archidiec. w P.: Liber bapt. Paraf. Sośnica, Arch. Państw. w P.: Akta grodz. Kalis. 215 k. 28, 216 k. 148, 217 k. 176, Kościan. 108 k. 268, Poznań. 579 k. 234v., 628 k. 427, 1221 k. 159v.
Wacław Szczygielski