Aigner Adam wstąpił do artylerji 18 II 1784. Awansował na podporucznika 21 V 1790. W kampanji 1792 r. odznaczył się pod Ostrogiem męstwem, przytomnością umysłu i znajomością sztuki wojennej. Po wojnie pozostał nadal w armji. Brał czynny udział w przygotowaniach insurekcyjnych, jako jeden z pierwszych wśród oficerów artylerji. Wraz z zaufanymi kolegami organizował chowanie prochów. Uczestniczył w walkach warszawskich 17 i 18 IV. W obozie pod Połańcem 18 V został mianowany sztabskapitanem.
Nie należy go utożsamiać z Piotrem Aignerem, architektem (jego bratem), ani z podporucznikiem Aignerem, również z artylerji, który po porażce korpusu ks. Józefa 26 VIII został oddany pod »krygsrecht«.
Tokarz W., Warszawa przed wybuchem 17 i 18 kwietnia 1794 r., Kr. 1911, s. 251 n.; Soplica T., (pseud. Wolańskiego Adama), Wojna Polsko-Rosyjska 1792 r., s. 262/3; Skałkowski A., Z dziejów Insurekcji, s. 195; Listy Kościuszki do gen. Orłowskiego (wyd. Skałkowskiego) s. 89; Archiwum Główne Akt Dawnych: Rękopisy: Artylerja koronna nr 84 z r. 1794; Ranglista; Archiwum Królestwa Polskiego, nr 328; »Gazeta Rządowa« r. 1794.
Maksymiljan Meloch