Deskur Andrzej (ur. 1776), podpułkownik W. P. Urodzony we wsi Cebry pow. czerskiego 30 XI. Wstąpił do wojska polskiego w r. 1792, w tymże samym roku mianowany podporucznikiem, w r. 1795 porucznikiem, odbył kampanię w r. 1792 i 1794. Podczas powstania w r. 1806 zgłosił się do wojska polskiego i przydzielony został do 1. p. p. Legii Warszawskiej w stopniu kapitana adiutanta-majora. W czerwcu 1807 r. przyprowadził do pułku, znajdującego się w grupie gen. Zajączka nad Omulewem, 400 ludzi z zakładu pułkowego. 28 V 1808 awansował na szefa batalionu. W tym stopniu odbył kampanię r. 1809. 24 IX 1809 przeniesiony został do 3. p. p., a 10 VI mianowany majorem pułku z przeniesieniem do 11. p. p. stacjonowanego w Gdańsku. Podczas wyprawy na Moskwę pozostał w zakładzie pułkowym. W oblężeniu Gdańska odznaczył się kilkakrotnie w podejmowanych wycieczkach. Za udział w wojnach napoleońskich otrzymał krzyż kawalerski orderu wojskowego polskiego i legii honorowej. Przy reorganizacji wojska polskiego otrzymał dymisję 15–27 XII 1815.

Arch. Akt Dawnych w W., Komisja Rządowa Wojny 3049 i 2674; Boniecki, Żywot Tomasza Ostrowskiego przez Antoniego Ostrowskiego, Lw. 1873; Gembarzewski, Wojsko polskie 1807–1814, W. 1912.       

Janusz Staszewski