INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu

Antoni Marcin Borzysławski vel Borysławski h. Śreniawa  

 
 
Biogram został opublikowany w 1936 r. w II tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Borzysławski vel Borysławski Antoni Marcin, h. Śreniawa, konfederat barski, pisał się z Miłkowic, a rewindykował od ekonomji samborskiej także wsie Borynie i Jabłonnę. Był już od wielu lat chorążym halickim i pułkownikiem w. kor., gdy zyskał od sejmiku 17 VIII 1762 r. zalecenie, jako »w zagranicznych państwach i ekspedycjach cum discrimine zdrowia i substancji nieskazitelną wiarą najjaśniejszemu panu« zasłużony; w walkach stronniczych 1763–4 szedł z Ksawerym Branickim w pierwszym szeregu stronników Czartoryskich. 27 II 1764 został powołany do sądu kapturowego; 23 VII z Tadeuszem Dzieduszyckim manifestował się w Marjampolu przeciw konfederacji halickiej pięciu Potockich, 13 VIII wszedł jako konsyljarz do miejscowej rekonfederacji partji Czartoryskich i przyjął mandat na sejm elekcyjny. Za te zasługi wybrany 4 IX 1765 podkomorzym i zatwierdzony w tej godności przez Stanisława Augusta. Jeszcze we wrześniu 1766 r. działał jako marszałek konfederacji halickiej tegoż obozu, ale wnet zwątpił o gwieździe »familji«, bo 29 V 1767 razem z Potockimi zawiązał inną konfederację w obronie wolności »przeciwko dysydentom i innym kacerstwom«. 22 II 1768 przewodniczy przy obiorze komisarzy, co mieli się zająć organizacją dostaw dla opiekuńczego wojska rosyjskiego, a po paru miesiącach już jako konfederat barski obejmuje 2 V pułkownikostwo milicji halickiej, ale wnet ze swym wodzem Joachimem Potockim i marszałkiem Marjanem P. przeżywa klęskę podhajecką (11 V) i uchodzi na Wołoszczyznę. Spędził w obozach pod Chocimem, we wsi Kopance, w Isakczy, Warnie, Czernowodzie za Dunajem lat 31/2. Jako konsyljarz konfederacji halickiej należał do najwierniejszych stronników Joachima P., regimentarza, jeździł od niego z misją do w. wezyra; jesienią 1771 występował wrogo przeciw naczelnemu szefowi Barzan, Michałowi Krasińskiemu. Zimą 1771–2 odbył z partją Potockiego uciążliwą podróż przez Węgry do Cieszyna, gdzie rezydowała Generalność. Skutkiem rozbioru stał się poddanym austrjackim; dalsze losy jego nieznane. Syn jego Andrzej dowodził od 13 VI 1768 »chorągwią pułkową« halicką.

 

Lauda sejmikowe halickie, Lw. 1935, II, wyd W. Hejnosz (A. Gr. Z. XXV); Morawski, Materjały do konf. barskiej, Lw. 1851, I 108, 278; Pułaski K., Szkice poszukiwania, Pet. 1898, II; Konopczyński, Konf. barska II (w druku). Rkp B. Cz. 660 i B. Os. 3382.

Władysław Konopczyński

 
 
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.