INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu
 Gabriel Ochocki młodszy      Z księgi radzieckiej obejmującej lata 1676–1680 fragment strony 6 z wykazem rajców urzędujących nominowanych na rok 1676 - Archiwum Państwowe w Krakowie, sygn. rkps 468, s. 6 - źródło kopii cyfrowej: www.poczetkrakowski.pl - rubrykacja: iPSB.

Gabriel Ochocki młodszy  

 
 
Biogram został opublikowany w 1978 r. w XXIII tomie Polskiego Słownika Biograficznego.

  

 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Ochocki Gabriel młodszy (zm. 1682), lekarz, profesor medycyny w Akad. Krak., rajca krakowski. Był najstarszym synem Gabriela (zob.) i Barbary z Bryknerów. Po ojcu odziedziczył nie tylko imię (tradycyjnie nadawane w czterech pokoleniach tej rodziny), ale też wyrobione stosunki i pozycję majątkową, co niewątpliwie ułatwiło mu szybki awans w karierze życiowej. Studia w Uniw. Krak. lub w Szkołach Nowodworskich rozpoczął prawdopodobnie ok. r. 1651, w tym bowiem roku jako «eloquentiae et philosophiae studiosus» ogłosił – opatrzony polecającymi wierszami braci Jacka i Jana – panegiryk gratulacyjny Tres mitrae Ducalis, Doctoralis, Episcopalis na ingres bpa poznańskiego Floriana Czartoryskiego, a w r. 1654, również na ławie szkolnej, Flos eloquentiae Tullianae z okazji objęcia katedry wymowy przez Floriana Lepieckiego. Uzyskawszy w r. 1659 stopień bakałarza i magistra sztuk wyzwolonych (28 V 1661), odbył w l. 1661/2–1662/3 jako docent extraneus przepisane biennium na Wydziale Filozoficznym, po czym w jesieni 1663 został wysłany na studia lekarskie do Padwy, gdzie 5 IX 1664 promował się na doktora medycyny, biorąc jednocześnie w l. 1663–5 czynny udział w życiu miejscowej kolonii studenckiej jako I i II asesor nacji polskiej.

Po powrocie do kraju został przyjęty – jak się zdaje, tylko formalnie – do Wydziale Filozoficznznego (1668/9), w tym samym bowiem czasie (29 X 1668), mimo braku oficjalnej inkorporacji (responsji pro loco), objął po ojcu wykłady na Wydziale Lekarskim. Familijnym koligacjom zawdzięczał również przyjęcie w r. 1673 do Rady Miejskiej, w której poza piastowanym ex turno urzędem burmistrza nie wyróżnił się szczególną aktywnością. Odziedziczony po ojcu majątek powiększył zakupioną w r. 1675 od Ludwika Dębińskiego wsią Strzelce w pow. proszowskim oraz posagiem wniesionym przez zaślubioną 27 II 1669 żonę Annę, córkę dra praw i rajcy krakowskiego Stanisława Spinka. Zmarł 22 VII 1682 w Krakowie, pozostawiając trzech synów.

Najstarszy syn O-ego Gabriel, bakałarz (1694) i magister (1696) filozofii Uniw. Krak., w l. 1696–8 przelotnie tylko wykładał na Wydziale Artium, następnie – poświęciwszy się karierze duchownej – został przed r. 1699 altarzystą mariackim. Równocześnie z Gabrielem studiował i w tych samych latach (1694, 1696) stopnie naukowe uzyskał jego brat Jan, po promocji docent extraneus Wydziału Filozoficznego (1696–1702), zarazem w l. 1701–2 senior szkoły zamkowej na Wawelu, skąd 12 X 1702 został przez kapitułę katedralną wysłany jako alumn fundacji Słowikowskiego na dalsze studia do Padwy, gdzie dwukrotnie, w l. 1703–4, wybierany był na asesora nacji polskiej; w dn. 12 XI 1705 promował się w rzymskiej Sapienzy na doktora praw. W ślady dziada i ojca pierwotnie iść zamierzał trzeci syn Gabriela O-ego Mikołaj, podobnie jak starsi bracia także wychowanek Akad. Krak. (bakałarz 1698, magister 30 VI 1700), wpisując się 13 IX 1701 – jako docent extraneus Wydziału Filozoficznego (1700/1–1709) – na Wydział Lekarski. Studiów medycznych, jak się zdaje, nie ukończył. W r. 1703 był seniorem szkoły Św. Anny, w r. 1704 z prezenty Rady Miejskiej, jako kleryk niższych święceń, otrzymał altarię Bożego Ciała w kościele Mariackim.

 

Estreicher; Giedroyć, Źródła do dziej. medycyny; Kośmiński, Słown. lekarzów; Niesiecki; Uruski; – Bieniarzówna J., Mieszczaństwo krakowskie XVII w., Kr. 1969; Chmiel A., Domy krakowskie. Ul. Floriańska, Kr. 1917–20; Hajdukiewicz L., Krakowska szkoła zamkowa 1510–1801. Studia do dziejów Wawelu, Kr. 19541; Lachs J., Kronika lekarzy krakowskich XVII w., P. 1929; Majer J., Wiadomości z życia profesorów Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kr. 1862; Świętochowski R., Chruszczewski A., Polonia Dominicana apud extraneos, w: Studia nad historią dominikanów w Polsce, W. 1975 II; – Prawa, przywileje i statuta m. Kr.; Z dawnych metryk kościoła Mariackiego w Krakowie, Oprac. J. Sygański, „Mies. Herald.” R. 3: 1910; – Arch. UJ: rkp. 90, 91, 190; B. Jag.: rkp. 3316, 5349 I, 5359.

Leszek Hajdukiewicz

 
 

Chmura tagów

 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 

Postaci powiązane

 

Stanisław Spinek

ok. 1600 - przed 30 lipca 1669 doktor filozofii
 
 
 

Postaci z tego okresu

 

w biogramy.pl

 

Władysław IV (Waza)

1595-06-09 - 1648-05-20
król Polski
 
więcej  

Postaci z tego okresu

 

w ipsb

 

Stanisław Szembek

1650 - 1721-08-03
prymas Polski
 
więcej  
  Wyślij materiały Wyślij ankietę
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.