Chełmski Hanko (H. z Chełmu, z Kaczkowic), h. Ostoja, syn Katarzyny i Hanka z Chełmu, ur. się około r. 1390. Na widowni dziejowej pojawił się razem ze swymi braćmi w r. 1404. W przeciwieństwie do braci nie szukał urzędniczej kariery, lecz w służbie rycerskiej na królewskim dworze spędził całe niemal życie. Już jako młody rycerz odznaczył się w wielkiej wojnie z Krzyżakami, brał udział w bitwie pod Grunwaldem a później należał do wyborowych wojowników, którym król powierzył obronę Sztumu. Po upadku Sztumu wrócił rycerz królewski na dwór Jagiełły, a z władcą do Polski. Dalsze lata życia, zbiegły Hankowi na wyprawach wojennych, w sądach i na doglądaniu dziedzicznych majętności. Dbały o swoją schedę, prowadził proces nawet ze swym bratankiem Ściborem, lecz krótkotrwały ten spór nie wywarł głębszego wpływu na rodzinne stosunki, gdyż właśnie Hanko dał porękę za swego bratanka jego żonie Annie. Uchodzić musiał Ch. obok swego brata Piotra za osobę wpływową, gdy m. in. właśnie z nim razem podpisał w r. 1427 dokument królowi, że Kamieniec Podolski przekazany zostanie władcy w okresie siedmiu tygodni od chwili wydania go panom polskim; dowodzi to również, że w sporze króla z panami małopolskimi stał Ch. wiernie przy władcy, a przeciwstawiał się planom możnowładców. Fakt ten znajduje potwierdzenie i w tym, że podpisał on akt konfederacji korczyńskiej. Dzięki zapobiegliwości i łasce królewskiej zebrał Ch. spory majątek, na co wskazują jego poręki dotyczące poważnych sum. Wieści o Hance giną po r. 1440.

St. pr. p. pomn. II 1137, 1229, 1528, 2323, 2342, 2440, 2851; Długosz, Hist. Pol., IV; Arch. Kom. Prawn., VIII cz. 1; Inventarium… Privilegium… ed. Rykaczewski, Paryż 1862; Kod. Mp. IV.

Karol Piotrowicz