Rostworowski (Nałęcz-Rostworowski) Jan Nepomucen (1838–1898), uczestnik powstania styczniowego, pisarz ekonomiczno-rolniczy, działacz Tow. Kredytowego Ziemskiego. Ur. 6 VIII w Kłoczewie (Kłoczowie) w pow. łukowskim (potem garwolińskim), był potomkiem kaszt. wiskiego Jana Wiktoryna (zob.), synem Juliana (1802–1867), właściciela ziemskiego, i Izabelli z Orsettich.
Szkołę średnią ukończył R. w Lublinie z odznaczeniem, a następnie odbył studia w szkole rolniczej w Grignon we Francji. Wkrótce po powrocie do kraju i objęciu przez R-ego majątku we Włodawskiem, nastąpił wybuch powstania 1863 r. Początkowo R. dostarczał powstańcom żywność, konie i pieniądze. Nie brał udziału w pracach organizacyjnych, lecz 15 VI 1863 wstąpił jako szeregowiec do 3 sekcji strzelców, która wchodziła w skład oddziału dowodzonego przez Karola Krysińskiego. Odznaczył się w bitwie stoczonej 11 VII pod Sławatyczami (Gajówka) na Podlasiu i rozkazem Rządu Narodowego z 22 VIII mianowany został podporucznikiem. Na czele doborowego oddziału konnego (15 ludzi) brał udział w wielu potyczkach na Podlasiu i w Lubelskiem, raz został lekko ranny (31 XII pod Sernikami). Okresowo zajmował się też, pod rozkazami Bronisława Deskura, organizowaniem zaciągów na Podlasiu i w Galicji. W styczniu 1864 przekroczył wraz ze swym oddziałem granice Galicji, a w lutym, w czasie próby powrotu do Królestwa, został aresztowany przez Austriaków. Po krótkim pobycie w austriackich więzieniach odesłano go do Monachium, skąd udał się na przeszło roczną emigrację do Paryża.
W r. 1865 powrócił R. do kraju i – jak pisze w pamiętniku – «zakosztował więzienia rosyjskiego» (wspomina je lepiej niż austriackie). Nie wiemy na podstawie jakiego statusu własności były powstaniec «osiadł» w Zawadówce w pow. włodawskim (zapewne jest to ten majątek, w którym gospodarował już przed r. 1863). Publikował artykuły na tematy rolnicze w „Gazecie Rolniczej”, ogłosił także w „Pamiętniku Fizjograficznym” artykuł Jeziora Łęczyńsko-Włodawskie (1882 i odb.). W konkursie „Gazety Rolniczej” zdobył pierwszą nagrodę za pracę Rachunkowość rolnicza (W. 1889). W r. 1890 został radcą dyrekcji Tow. Kredytowego Ziemskiego w Siedlcach, a w kilka lat później dyrektorem Biura Statystycznego tegoż towarzystwa w Warszawie. Wynikiem działalności R-ego była publikacja Wiadomości statystyczne dotyczące dóbr obciążonych pożyczką Tow. kredytowego Ziemskiego w Królestwie Polskim (W. 1896, toż w języku rosyjskim). W r. 1897 został członkiem komitetu dyskontowego przy warszawskim kantorze Banku Państwa, a także kuratorem fundacji Kajetana Kickiego przy Tow. Osad Rolnych w Król. Pol. Zmarł w Warszawie 5 I 1898 i pochowany został na cmentarzu Powązkowskim.
W małżeństwie z Rozalią z Waliszewskich (siostrą historyka Kazimierza) miał R. córki: Ewę i Różę, obie niezamężna.
Po śmierci R-ego, pod nazwiskiem Nałęcz-Rostworowski opublikowany został z biograficzną przedmową jego pamiętnik z czasów powstania styczniowego Wspomnienia z roku 1863 i 1864 (Kr. 1900), będący źródłem, barwnie i żywo oddającym obraz życia codziennego, biwaków, potyczek i stosunków z ludnością żołnierzy 1863 r. (fragmenty były drukowane w „Skaucie” [1913] i „Żołnierzu Polskim” [1919]).
Bibliogr. historii Pol. XIX w., II cz. 3 vol. 2; Żychliński, XXI 222; – Góra S., Partyzantka na Podlasiu 1863–1864, W. 1976; Rostworowski E. M., Popioły i korzenie, Kr. 1985; – Deskur B., Dla moich wnuków, [W.]; Dok. Wydz. Wojny; Janowski J. K., Pamiętniki o powstaniu styczniowym, W. 1925 II; Powstanie styczniowe na Lubelszczyźnie – Pamiętniki, Red. T. Mencel, L. 1966 (błędnie: H. Rostworowski); Prasa tajna, cz. 1; – „Gaz. Roln.” 1898 nr 3 s. 29; „Kur. Warsz.” 1898 nr 5 s. 2, 4; – Paraf. Kłoczew: Akt ur. nr 36/1838; – Mater. Red. PSB: Stefan M. Rostworowski, Genealogia rodu…
Stanisław Konarski