Obryński Krzysztof Antoni h. Charyton (zm. 1665), poseł sejmowy, podkomorzy nowogródzki. Pochodził z rodziny osiadłej w Nowogródzkiem. Był synem Andrzeja, sędziego ziemskiego nowogródzkiego, posła na sejmy w l. 1626 (zwycz.) i 1629 (nadzwycz.). Po nauce w kolegium jezuitów w Nieświeżu (ok. 1637) wyjechał w otoczeniu Zygmunta Karola Radziwiłła, kawalera maltańskiego i podczaszego lit., do Włoch, gdzie dn. 13 I 1641 zapisał się na wydział prawa uniwersytetu padewskiego. Do kraju wrócił prawdopodobnie w końcu 1642 r., gdyż 5 XI t. r. umarł w Asyżu Radziwiłł. O. był właścicielem dóbr Biardowo i Jatra w Nowogródzkiem. W r. 1648, jako sekretarz królewski, był posłem z woj. nowogródzkiego na elekcję Jana Kazimierza i deputatem do spisania Paktów konwentów. Wr. 1651 był sekretarzem poselstwa Filipa Kazimierza Obuchowicza do Moskwy. Na sejmie zwycz. 1652 r., na który posłował z woj. nowogródzkiego, protestował przeciw egzekucji dekretu o banicji Jerzego Bogusława Słuszki, dowodząc, że wyrok nie jest «ultima fori», gdyż zapadł na Trybunale Wileńskim. W r. 1653 O., wówczas podstoli wołkowyski, był na sejmie brzeskim, z którego wyznaczony został do Trybunału Skarbowego. Od sierpnia t. r. do lutego 1654 figuruje jako rotmistrz chorągwi kozackiej w kompucie wojska lit. Dn. 26 II 1654, już jako pisarz dekretowy W. Ks. Lit., otrzymał przywilej na dochodzenie prawem placów żydowskich wraz z synagogą w Nowogródku. Ok. r. 1658 został podkomorzym nowogródzkim. Posłował z Nowogródzkiego na sejm 1659 r., z którego wybrano go do deputacji dla «aprobacji pewnych komisji» (chodziło o pokój w Oliwie) i do Trybunału Skarbowego, gdzie pełnił funkcję pisarza. T. r. otrzymał przywilej libertacji od jurysdykcji miejskiej dla placów i dworu w Nowogródku i na wsie w woj. smoleńskim. Był na zjeździe warszawskim 1660 r., podpisał aprobację pokoju oliwskiego i został wybrany do komisji do zapłaty wojska lit. Posłował (z pow. starodubowskiego) na sejm 1661 r., na którym był m. in. wybrany do komisji w sprawie nowych ceł ryskich i rozgraniczenia Inflant i Kurlandii, do komisji rozjemczej między obywatelami pow. piltyńskiego a księstwem kurlandzkim i na deputata do spisania konstytucji sejmowych. Dn. 18 VII t. r. podpisał manifestację stanów litewskich w sprawie zerwania unii Korony z Litwą, zorganizowaną przez stronnictwo dworskie. Po raz ostatni posłował na sejm 1662 r.; wybrano go wówczas na komisarza do spraw inflanckich. Między r. 1660 a r. 1662 otrzymał zgodę na zrzeczenie się pisarstwa dekretowego na rzecz Jana Franciszka Poźniaka. Zmarł O. w r. 1665. O żonie i potomstwie brak danych.
Estreicher; Kojałowicz, Compendium; Niesiecki; Uruski; – Kubala L., Szkice historyczne, S. I i II, W. 1932 (Obrzyński); – Akty Vil. Archeogr. Kom., XXXIV; Arch. nacji pol. w uniw. padewskim, I; Diariusz Kazimierza Filipa Obuchowicza, w: Baliński M., Pamiętniki historyczne do wyjaśnienia spraw publicznych w Polsce XVII w., Wil. 1859 s. 32; Lettov-Vorbek M., Skarbnica pamięci, Wr. 1968; Radziwiłł, Memoriale; Vol. leg., IV 230, 412, 606, 669, 781, 788, 797, 803, 811, 828, 893; – AGAD: Arch. Radziwiłłów Dz. V nr 10630 (oryginalny list O-ego), ponadto: Metryka Lit., t. 131/245 k. 810, 814 (wg Sumariusza Metryki Lit., t. IX k. 213), t. 133/235 k. 67, 81 (wg Sumariusza… t. IX k. 282, 282v.), t. 132/246 k. 483 (wg Sumariusza… t. IX k. 251), t. 134 k. 5 (wg Sumariusza…, t. IX k. 295); B. Czart.: rkp. t. 155 nr 92, t. 1352 (Kojałowicz, Nomenclator); B. PAN w Kr.: rkp. 1404 I 151.
Andrzej Rachuba