Mycielski Stanisław (1864–1933), poseł na sejm, działacz gospodarczy. Ur. 14 V w Krakowie, w rodzinie ziemiańskiej, był synem Feliksa i Romanii z Rutkowskich, bratem Edwarda (zob.). W l. 1882–7 studiował na Wydziale Prawa UJ, uzyskując 26 XI 1887 doktorat praw, następnie pracował jako koncypient w starostwie w Krakowie, Rzeszowie i Namiestnictwie we Lwowie. W r. 1893 (po ślubie z Marią z Dembińskich) objął administrację dóbr ordynacji Borynicze (pow. Bóbrka), do której dołączył dokupiony później przyległy folwark Borusów. Mieszkał w Boryniczach aż do wybuchu pierwszej wojny światowej. Od r. 1896 był członkiem Rady Powiatowej, a w l. 1904–14 marszałkiem powiatowym w Bóbrce. Od 5 IX 1901 do r. 1913 był posłem do galicyjskiego sejmu krajowego z okręgu gmin wiejskich pow. Bóbrka. Pracował w komisjach sejmowych: administracyjnej, przemysłowej, reform agrarnych i reformy wyborczej. W r. 1913 przegrał w wyborach do sejmu galicyjskiego z działaczem ukraińskim Longinem Cegielskim (Cehelskym). Politycznie związany był początkowo z Podolakami, a następnie zbliżył się do konserwatystów krakowskich.

 

Bardzo czynny na polu gospodarczym, zarówno przed, jak i po pierwszej wojnie światowej, był M. członkiem Galicyjskiego Tow. Gospodarskiego we Lwowie (od r. 1887); wchodził do wydziału okręgowego Galicyjskiego Tow. Kredytowego Ziemskiego w Bóbrce (od r. 1904), Wydziału Galicyjskiego Tow. Łowieckiego (od r. 1905), Rady Nadzorczej Banku Melioracyjnego we Lwowie (od r. 1904). Stał przez 29 lat (od r. 1904) na czele Rady Nadzorczej Banku Hipotecznego we Lwowie, był założycielem i prezesem Związku Przedsiębiorstw Gorzelń Rolniczych, prezesem Tow. Akcyjnego «Żareg» (fabryka regeneracji żarówek), prezesem Rady Nadzorczej fabryki broni «Arma» we Lwowie, prezesem Rady Nadzorczej i prezesem Komitetu Wykonawczego Polskiego Tow. Budowlanego S.A. we Lwowie; zasiadał w radach nadzorczych Tow. Akcyjnych: «Tespi» – «Kali» – «Kilimy». M. był także prezesem Tow. Przyjaciół Sztuk Pięknych we Lwowie (1914–20); opiekował się, jako kurator, zakładem ociemniałych we Lwowie. Miał także zdolności rzeźbiarskie (był twórcą kilku portretów). Zmarł 8 XII 1933 we Lwowie.

 

Żonaty (od 25 IV 1893) z Marią z Dembińskich (1871–1946), miał dzieci: Ludwika (ur. 1894), Feliksa (1895–1921), Marię (ur. 1898) i Zofię (1902–1973).

 

 

 

Borkowski, Almanach, II 660; Genealogisches Handbuch des Adels: Gräfliche Häuser B., Limburg an der Lahn 1965 III 192–3; Uruski, XI 357; „Woreyd” Almanach, W. 1928; – Pol. życie artyst. w l. 1915–39; – Bobrzyński M., Z moich pamiętników, Wr. 1957; Rocznik Informacyjny o spółkach akcyjnych w Polsce, W. 1929 nr 1214; Spraw. stenogr, sejmu krajowego galicyjskiego, 1901–14; Szematyzmy Król. Galicji, 1883–1914; – Arch. UJ: S. II 514, 519; B. Ossol.: rkp. 7097, 7478, 7537, 12236, 13885; B. PAN w Kr.: rkp. 1988; – Informacje syna Ludwika Mycielskiego z Krakowa.