INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY INTERNETOWY POLSKI SŁOWNIK BIOGRAFICZNY
iPSB
  wyszukiwanie zaawansowane
 
  wyszukiwanie proste
 
Biogram Postaci z tego okresu

Stanisław ze Szczawina h. Prawdzic  

 
 
Biogram został opublikowany w latach 2003-2004 w XLII tomie Polskiego Słownika Biograficznego.
 
 
 
Spis treści:
 
 
 
 
 

Stanisław ze Szczawina h. Prawdzic (zm. po 1424), archidiakon dobrzyński.

Był synem Nasięgniewa ze Szczawina w ziemi gostynińskiej. Jego braćmi byli: Daćbog (zob.), kapłan diec. poznańskiej Andrzej oraz Dobiesław. Jego stryjowie, Stanisław zwany Sówką ze Szczawina (zob.) i Dobiesław zwany Sówką z Golczewa (zob.) byli kolejno w l. 1367–81 biskupami płockimi.

Dn. 18 VI 1393 wystąpił S. na dokumencie prowizji papieża Bonifacego IX dla Jarosława, syna Czesława z Kłobukowa, na archidiakonię gnieźnieńską. Z dokumentu tego wynika, iż toczył on wówczas, ostatecznie bez efektu, spór o tę prałaturę. Niebawem został kanonikiem katedralnym płockim. Dn. 12 VIII 1396, właśnie jako członek tej kapituły, otrzymał prowizję na archidiakonat dobrzyński. To beneficjum prałackie utracił Grzymisław z Krzykos, otrzymując jako rekompensatę kościół parafialny w Białej, w diec. gnieźnieńskiej. Najpóźniej w r. 1401 uzyskał S. święcenia kapłańskie. Jako kapłan, archidiakon dobrzyński i kanonik płocki, otrzymał 30 VIII t.r. papieską dyspensę z powodu zabójstwa wieśniaka w obronie jednego ze swych krewnych. Dn. 30 IX 1402 był świadkiem na dokumencie bp. płockiego Jakuba z Korzkwi (właściwie z Kurdwanowa), który oznaczył tu powinności i dochody wikariuszy katedralnych płockich. Będąc archidiakonem dobrzyńskim rozsądził 1 XII 1414 spór między kanonikiem warszawskim Andrzejem a kmieciami ze wsi Kobyledoły o dziesięcinę snopową. Z kolei 3 II 1416 był świadkiem dokumentu prepozyta płockiego Dziersława z Główczyna h. Awdaniec, zatwierdzającego sprzedaż wójtostwa we wsi Proboszczewice. Po raz ostatni jako archidiakon dobrzyński wystąpił 9 IX 1422 na dokumencie bp. płockiego Jakuba z Korzkwi (właściwie z Kurdwanowa). Dn. 13 I 1424 zamienił tę prałaturę na plebanię w Stawiszynie, w diec. gnieźnieńskiej, z Pawłem Giżyckim h. Gozdawa. Brak w źródłach wiadomości o dalszych losach S-a pozwala przypuszczać, że zmarł wkrótce po r. 1424.

 

Radzimiński, Prałaci i kanonicy, I 129–30; – Supruniuk A., Otoczenie księcia mazowieckiego Siemowita IV (1374–1426), W. 1998 s. 156–7; – Acta ecclesiae collegiatae Varsoviensis, Wyd. B. Ulanowski, Arch. Kom. Prawn., VI nr 19; Bull. Pol., III; Kod. maz. (Lubomirskiego), nr 143; – Arch. Diec. w Płocku: Dok. perg., nr 160, 183; Arch. Diec. we Włocławku: Włocławska księga konsystorska, t. 1 k. 193v.

Andrzej Radzimiński

 
 
 
Za treści publikowane na forum Wydawca serwisu nie ponosi odpowiedzialności i są one wyłącznie opiniami osób, które je zamieszczają. Wydawca udostępnia przystępny mechanizm zgłaszania nadużyć i w przypadku takiego zgłoszenia Wydawca będzie reagował niezwłocznie. Aby zgłosić post naruszający prawo lub standardy współżycia społecznego wystarczy kliknąć ikonę flagi, która znajduje się po prawej stronie każdego wpisu.

Media

 
 
     
Mecenas
 
Uzywamy plików cookies, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Jeśli nie blokujesz tych plików, to zgadzasz się na ich użycie oraz zapisanie w pamięci urządzenia. Pamiętaj, że możesz samodzielnie zarządzać cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki.
Informację o realizacji Rozporządzenia o Ochronie Danych Osobowych (RODO) przez FINA znajdziesz tutaj.