Gralath Teodor Ludwik (1738–1761), prawnik. Najstarszy syn burmistrza gdańskiego Daniela i Doroty Julianny z domu Klein. Ur. w Gdańsku, studiował początkowo w Gdańskim Gimnazjum Akademickim i wraz z bratem Danielem należał do niemieckiego uczniowskiego towarzystwa naukowego, z którego został jednak usunięty. Przed r. 1759 udał się na dalsze studia prawa do Królewca, lecz prawdopodobnie ich nie ukończył, gdyż już 1 I 1761 r. zmarł w bliżej nie znanych okolicznościach w Warszawie. Współczesne epitafia dają mu tytuł «kandydata obojga praw».
W r. 1760 opublikował w Królewcu dysertację prawniczą na temat liberum veto w polskim sejmie, wygłoszoną 21 IV 1760 r. wobec prof. Celestyna Kowalskiego, kanclerza i dyrektora Uniw. Królewieckiego; jednym z koreferentów w dyskusji był brat autora, Daniel G.
Niezależnie od zainteresowań prawniczych dał G. wyraz swym dziedzicznym widocznie zainteresowaniom przyrodniczo-matematycznym, publikując w Królewcu w l. 1759–60 dwie rozprawy: o rodzajach rosy oraz o równaniach. Lecz niewątpliwie najciekawszą z rozpraw G-a jest wygłoszona jeszcze w r. 1758 dysertacja z okazji dwusetlecia istnienia Gdańskiego Gimnazjum Akademickiego, pt. Iucundum litterarum ac mercaturae vinculum, w której przeprowadził tezę o istotnym związku postępu nauk z bogaceniem się (wskutek nowych osiągnięć naukowych) kupiectwa, które zebranym majątkiem służy z kolei hojnie nauce. Tezy tej rozprawy odzwierciedlają ówczesne tendencje kupiectwa gdańskiego i gdańskiego patrycjatu.
Estreicher; – B. PAN w Gd.: Rozprawy T. L. G-a i epitafia na jego cześć w działach «Od» i «Oe».
Marian Pelczar