Pogonowski Jan (1823–1897), prawnik, burmistrz Rzeszowa, poseł do Sejmu Krajowego. Ur. w Oleszycach (pow. Lubaczów), pochodził z rodziny ziemiańskiej, był synem Jakuba Onufrego i Anny Begg de Albensberg. Gimnazjum ukończył w Przemyślu, następnie studiował prawo na Uniw. Lwow. Pracę zawodową rozpoczął w r. 1847 jako praktykant magistratu w Jarosławiu, następnie był justycjariuszem w Jordanowie i pracownikiem Prokuratorii Państwa przy Sądzie Obwodowym w Rzeszowie (1850–9). W r. 1859 został mianowany notariuszem w Rzeszowie i urząd ten sprawował aż do śmierci. Był właścicielem majątku Łopuszka Mała i Janów pod Przeworskiem. Oprócz pracy zawodowej zajmował się działalnością społeczną i polityczną. Od r. 1861 był członkiem Rady Miejskiej m. Rzeszowa, a dwukrotnie sprawował urząd burmistrza (w l. 1867–8 i 1890–1). Był jednym z inicjatorów założenia w Rzeszowie Komunalnej Kasy Oszczędności (1861). Pełnił następnie przez wiele lat funkcję członka Wydziału i jednego z dyrektorów tej Kasy. Poza tym był kilkakrotnie wybierany na wicemarszałka Rady Powiatowej. W r. 1895 został wybrany na posła z m. Rzeszowa do Sejmu Krajowego we Lwowie. P. był współpracownikiem prasy rzeszowskiej, m. in. „Przeglądu Rzeszowskiego” i „Głosu Rzeszowskiego”, gdzie publikował artykuły na tematy gospodarcze. Zmarł 31 XII 1897 w Rzeszowie i pochowany został na tzw. Starym Cmentarzu w Rzeszowie.

W małżeństwie z Emilią Ogończyk-Paprocką P. miał synów: Władysława, Ignacego i Stanisława, oraz córki: Jadwigę i Helenę. Siostrzeńcem P-ego był minister skarbu Jerzy Michalski (zob.).

Codello A., Samorząd miasta Rzeszowa 1867–1914, L. 1967; –Szematyzmy Król. Galicji, 1850–1897; – „Czas” 1898 nr 2; „Głos Rzeszowski” 1898 nr 1; – WAP w Rzeszowie: Akta m. Rzeszowa, sygn. 13 k. 1v., sygn. 2511 k. 365; B. Jag: akc. 51/51; Urząd Stanu Cywilnego w Rzeszowie: Księga zgonów (Rzeszów) z l. 1876–1912 nr aktu 206; – Informacje Jerzego Pogonowskiego w Materiałach Red. PSB.

Andrzej Jagusztyn