Suzin August, pseud. Gustaw Chorian (1899–1932), śpiewak operowy.
Ur. 27 XII w Warszawie, był synem Stanisława Kazimierza i Janiny z Troetzerów. Miał siostrę Józefę, zamężną Kosińską, oraz braci: Bronisława, żonatego z Walerią z Gnatowskich (zob. Suzin Waleria), Adama Ewarysta (zob., tu informacje o rodzicach) i Leona Marka (zob.). Osierocony przez ojca, był wychowywany przez matkę, która od najmłodszych lat rozwijała w nim zdolności muzyczne, m.in. w założonym przez siebie «chórze domowym».
S. zdał maturę w r. 1918 w warszawskim Gimnazjum im. Tadeusza Czackiego, a następnie podjął studia w Państw. Szkole Budowy Maszyn i Elektrotechniki im. H. Wawelberga i S. Rotwanda. Dn. 18 XI t.r. zaciągnął się jako ochotnik do 1. p. Legionów. Studiował w Szkole Podchorążych Piechoty w Warszawie (1919–1920), a następnie w Oficerskiej Szkole Aeronautycznej w Poznaniu, którą ukończył 20 VII 1920 ze specjalnością obserwatora-aeronauty. Od 24 VII t.r. walczył w wojnie polsko-sowieckiej na froncie południowo-wschodnim; 3 VIII odznaczył się pod Litewnikami, a 5 VIII pod Lipnem, po czym został przerzucony w rejon Modlina. Po zakończeniu działań wojennych został odznaczony 5 XII Krzyżem Walecznych, a następnie awansowany na podporucznika (ze starszeństwem z 1 I 1921).
Po otrzymaniu w marcu 1921 bezterminowego urlopu z wojska S. zadebiutował w styczniu 1923 (pod pseud. Gustaw Chorian) na scenie Teatru Polskiego w Katowicach rolą tytułową w operze „Faust” Ch. Gounoda. Następnie zaangażowany do operetki w Teatrze Nowości w Warszawie śpiewał tam główną rolę w „Żółtym kaftanie” F. Lehara. W Operze warszawskiej zadebiutował w r. 1924 partią Fausta; krytyka dostrzegła jego dobre warunki głosowe i aktorskie („Kur. Warsz.” 1924 nr 155 wyd. wieczorne). T.r. występował też S. w Krakowie i Katowicach oraz Berlinie, gdzie śpiewał rolę tytułową w „Lohengrinie” R. Wagnera, a także partie Cavaradossiego w „Tosce” G. Pucciniego i Cania w „Pajacach” R. Leoncavalla. Następnie przez ok. rok doskonalił umiejętności wokalne w Mediolanie. W r. 1925 w Volksoper w Wiedniu wystąpił w roli Jontka w „Halce” Stanisława Moniuszki, wykonując partię po polsku. Odtąd śpiewał na deskach wielu europejskich scen operowych, m.in. w Austrii, Czechosłowacji i Jugosławii. W Warszawie w r. 1926 ponownie wykonywał partię Fausta, a w r. 1927 Don Joségo w „Carmen” G. Bizeta i Lohengrina w „Lohengrinie”. Wiosną 1929 śpiewał w Katowicach rolę Renata w „Balu maskowym” G. Verdiego. Od czerwca 1927 do lutego 1929 nagrał w wytwórni fonograficznej «Syrena Record» płytę z wykonanymi przez siebie ariami z „Toski” i operetki „Paganini” Lehara. Prawdopodobnie w tym czasie w wytwórni «Odeon» utrwalił pieśń patriotyczną „Nasi żołnierze” oraz amerykańską piosenkę „Sunny boy”. W sezonie 1929/30 należał do zespołu opery Teatru Wielkiego we Lwowie; śpiewał w „Fauście” i „Carmen” oraz operetce „Księżniczka Chicago” J. Kálmána. Następnie występował w Warszawie w Operetce Reprezentacyjnej, po czym w l. 1930–1 odbył roczne tournée po USA. Po powrocie wystąpił 6 IX 1931 w koncercie radiowym, śpiewając arie z operetek Kálmána. Na sezon 1931/2 zaangażował się do opery w Teatrze Polskim w Katowicach. Był członkiem ZASP. Dysponował tenorem lirycznym o metalicznym brzmieniu; niekiedy wykonywał także partie barytonowe. Zmarł 19 I 1932 w Warszawie, w wyniku komplikacji po operacji stomatologicznej, został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim (kw. 66).
W małżeństwie z Katarzyną Terké S. nie miał dzieci.
[Fabry W.], W.F., P. Chorian jako Lohengrin, „Polska Zbrojna” 1927 nr 63; Komorowska M., Za kurtyną lat. Polskie teatry operowe i operetkowe 1918–1939, W. 2008; Lerski T., Syrena Record. Pierwsza polska wytwórnia fonograficzna, N. York–Warsaw 2000; Wieniawski A., Występ Adeliny Czapskiej i Gustawa Choriana, „Rzeczpospolita” R. 8: 1927 nr 63; – „Głos Prawdy” 1927 nr 59; „Kur. Pol.” 1927 nr 293; „Kur. Warsz.” 1924 nr 155 (wyd. wieczorne, F. Szopski), 1925 nr 358 „Niedzielny Dod. Ilustr.” (fot.), 1926 nr 48 (wyd. wieczorne); „Radio” nr 36 (fot.); „Świat” 1923 nr 52 z. 30; – Nekrologi i wspomnienia pośmiertne z r. 1932: „Kur. Warsz.” nr 20 (wyd. wieczorne), nr 23 (wyd. poranne), „Robotnik” nr 23; – CAW: sygn. 119 (akta personalne S-a), sygn. KW–118/S.–4219 (akta Krzyża Walecznych); – Informacje bratanka S-ego, Macieja Suzina z W.
Joanna Daranowska-Łukaszewska